ماده ۱۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی

درصورتی که درخواست کننده تأمین تا ده روز از تاریخ صدور قرار تأمین نسبت به اصل دعوا دادخواست ندهد، دادگاه به درخواست خوانده، قرار تأمین را لغو می‌نماید.

پیشینه

این ماده در قانون سال ۱۲۹۰ مشابه ندارد.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

موضوع تأمین خواسته باید همان موضوع دعوای اصلی باشد و در مورد ماده ۱۱۲ قانون آیین دادرسی مدنی بنا بر یک نظر در صورت فقدان دلیل قانونی مبنی بر اسقاط حق مذکور در ماده ۱۱۲ق. آ.د. م برای خوانده، در صورتی که خواهان خارج از مهلت دادخواست دعوی اصلی را تقدیم دادگاه نماید، این حق برای خوانده باقی بوده و همچنان اختیار دارد تقاضای لغو قرار تأمین را از دادگاه بخواهد. اما نظر دیگر این است که با تقدیم دادخواست ولو خارج از مهلت، دیگر خوانده نمی‌تواند لغو تأمین خواسته را درخواست نماید و در هر حال منظور از دادخواست در این ماده دادخواست کامل نبوده و در صورت نقص در دادخواست، دفتر دادگاه اخطار رفع نقص صادر می‌نماید.

به نظر می‌رسد زمانی که توقیف مال به ضرر شخص ثالث باشد، در صورت عدم طرح دعوا ظرف مدت مقرر، ثالث متضرر با توجه به اصل ۱۶۷ قانون اساسی و ماده ۳ قانون آیین دادرسی مدنی این حق را دارد تا درخواست رفع توقیف از مال توقیف شده را از دادگاه صادر کننده قرار بخواهد. در هر حال درخواست خوانده یا شخص ثالث نیازمند تشریفات خاص نبوده و تقدیم لایحه نیز کفایت می‌کند. موضوع تأمین خواسته باید همان موضوع دعوای اصلی باشد و در غیر این صورت قرار تأمین لغو خواهد شد مثلاً خواهان درخواست تأمین اتومبیل خوانده را بنماید و متعاقباً دعوای الزام به تنظیم سند ملک خریداری شده از وی را بنماید.