ماده ۱ قانون آیین دادرسی کیفری

آيين دادرسي كيفري مجموعه مقررات و قواعدي است كه براي كشف جرم ، تعقيب متهم ، تحقيقات مقدماتي ، ميانجيگري ، صلح ميان طرفين ، نحوه رسيدگي ، صدور رأي ، طرق اعتراض به آراء ، اجراي آراء ، تعيين وظايف و اختيارات مقامات قضائي و ضابطان دادگستري و رعايت حقوق متهم ، بزه ديده و جامعه وضع می شود.

پیشینه

در گذشته ماده 1 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1390 در موضوع این ماده از قانون جدید وضع شده بود.

توضیح واژگان

کلمات جرایم، مجرمان، مقامات قضایی، در ماده 1 به طور مطلق بکار برده شده است و شامل جرایم نظامی و جرایم روحانیون نیز می شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قواعدی که پایه و اساس قانون آیین دادرسی کیفری را تشکیل میدهد متغیرتر از قواعد زیربنایی حقوق جزای ماهوی است.چرا که قواعد حقوق جزای ماهوی معمولا از اصول اخلاقی و عرفی و دینی ثابتی پیروی میکنند.اما قواعد دسته اول قواعدی شکلی هستند که به نحوه کشف و تعقیب جرم و محاکمه و مجازات مجرم میپردازد.این قواعد فنی هستند و به فراخور مکانهای مختلف دستخوش تغییر میشوند. در واقع این ماده در صدد ارائه تعریفی جامع از آیین دادرسی کیفری است که همین موضوع موجبات طولانی شدن تعریفی شده است که در این ماده بیان گردیده است. گفتنی است گذشته به آیین دادرسی کیفری، اصول محاکمات جزایی گفته می شد.

انتقادات

ماده 1 قانون مقرر باید به تعریف قانون بپردازد در حالی که آیین دادرسی کیفری تعریف کرده است.همچنین صلاحیت مراجع رسیدگی و ادله اثبات اتهام نیز دو موضوع مهم قانون آیین دادرسی کیفری است که در این ماده به آنها اشاره نشده است.