ماده ۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری: شاکی یا مدعی خصوصی می‌تواند شخصاً یا توسط وکیل شکایت کند. در شکوائیه موارد زیر باید قید شود:

الف - نام و نام خانوادگی، نام پدر، سن، شغل، میزان تحصیلات، وضعیت تأهل، تابعیت، مذهب، شماره شناسنامه، شماره ملی، نشانی دقیق و در صورت امکان نشانی پیام نگار (ایمیل)، شماره تلفن ثابت و همراه و کدپستی شاکی

ب - موضوع شکایت، تاریخ و محل وقوع جرم پ - ضرر و زیان وارده به مدعی و مورد مطالبه وی

ت - ادله وقوع جرم، اسامی، مشخصات و نشانی شهود و مطلعان در صورت امکان ث - مشخصات و نشانی مشتکی عنه یا مظنون در صورت امکان

تبصره ماده ۶۸: قوه قضائیه مکلف است اوراق متحد الشکل مشتمل بر موارد فوق را تهیه کند و در اختیار مراجعان قرار دهد تا در تنظیم شکوائیه مورد استفاده قرار گیرد. عدم استفاده از اوراق مزبور مانع استماع شکایت نیست.

توضیح واژگان

منظور از مشتکی عنه، مدعی علیه یا خوانده دعوی است. از این جهت تفاوتی بین امور مدنی و کیفری وجود ندارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

در این باره گفتنی است شکایت برای شروع به رسیدگی کافی است و دادستان یا معاونان او نمی‌توانند از انجام دادن آن امتناع ورزند. ضمناً شکایت می‌تواند کتبی یا شفاهی باشد و لازم نیست که شکایت حتماً بر روی برگه‌های مخصوص مانند دادخواست نوشته شود. همان‌طور که ضرورت ندارد عنوان جرم ارتکابی صراحتاً در شکوائیه قید شود زیرا تشخیص نوع جرم از وظایف مرجع قضایی است؛ بنابراین همین که شکایت حاوی نکات قانونی باشد برای ثبت و رسیدگی کافی است.همچنین ذکر تابعیت در بند الف به منظور احراز شرایطی است که گاهی برای تشخیص صلاحیت مراجع قضایی لازم است.همان‌طور که ذکر تاریخ وقوع جرم لز نظر تشخیص قانون حاکم بر عمل متهم، محاسبه مرور زمان و تشخیص مسئله صلاحیت محلی حائز اهمیت است.