ماده ۱۵۷ قانون تجارت

ماده ۱۵۷ قانون تجارت: اگر دارایی شرکت برای تأدیه تمام قروض آن کافی نباشد طلبکاران آن حق دارند بقیه طلب خود را از دارایی شخصی تمام یا هر یک از شرکاء ضامن وصول کنند در این صورت بین طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکاء ضامن تفاوتی نخواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۵۶ قانون تجارت
• ماده ۱۵۸ قانون تجارت
• ماده ۱۴۱ قانون تجارت

توضیح واژگان

• دارایی شرکت: سرمایه شرکت یا دارایی شرکت عبارت است مجموعه آورده‌های نقدی و غیر نقدی شرکا که با عنوان سرمایه در اداره ثبت شرکت‌ها و مالکیت‌های صنعتی و اداره ثبت اسناد و املاک اظهار و ثبت شده باشد. سرمایه شرکت، ممکن است به صورت نقدی یا غیر نقدی باشد.
• شرکت مختلط غیر سهامی:«شرکت مختلط غیر سهامی شرکتی است که برای امور تجارتی در تحت اسم مخصوصی بین یک یا چند نفر شریک ضامن و یک یا چند نفر شریک با مسئولیت محدود بدون انتشار سهام تشکیل می‌شود. شریک ضامن مسئول کلیه قروضی است که ممکن است علاوه بر دارایی شرکت پیدا شود. شریک با مسئولیت محدود کسی است که مسئولیت او فقط تا میزان سرمایه است که در شرکت گذارده یا بایستی بگذارد. در اسم شرکت باید عبارت (شرکت مختلط) و لااقل اسم یکی از شرکاء ضامن قید شود».

• تأدیه: تأدیه، یعنی انجام دادن، به جا آوردن و ادای دین. تأدیه در لغت، به معنای پرداخت کردن، ادا کردن و رسانیدن به کار رفته است و در اصطلاح به پرداخت حق غیری که بر ذمه متعهد است؛ گفته می‌شود.
• حق: امتیازی است که قانون برای افراد به رسمیت می‌شناسد.

نکات تفسیری دکترین ماده 157 قانون تجارت

هر چند شریک ضامن، در مقابل همه دیون شرکت مسئول بوده و دارایی شخصی او، مانند دارایی شرکت، وثیقه طلب بستانکاران می‌باشد؛ اما بدهی‌های شرکت، باید ابتدا از دارایی خود شرکت وصول گردد. بدین ترتیب طلبکاران، زمانی می‌توانند به شرکای ضامن مراجعه نمایند؛ که شرکت منحل گردیده و دارایی آن، جهت تأمین دیون شرکت کافی نباشد. دراینصورت شرکای ضامن، مسئول پرداخت مابقی دیون شرکت بوده و درصورت استنکاف، طلبکاران می‌توانند به مراجع قضایی مراجعه نمایند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 157 قانون تجارت

1. دارایی شرکت باید برای تأمین تمام قروض کفایت کند.
2. اگر دارایی شرکت کافی نباشد، طلبکاران می‌توانند بقیه بدهی خود را از دارایی شخصی شرکای ضامن وصول کنند.
3. تمام یا هر یک از شرکای ضامن مسئول پرداخت بدهی شرکت هستند.
4. در وصول طلب‌ها، تفاوتی بین طلبکاران شرکت و طلبکاران شخصی شرکای ضامن وجود ندارد.