ماده 52 قانون ثبت احوال

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۷ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۵ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 52 قانون ثبت احوال: مأمورانی که عالماً یا عامداً در جرائم مذکور در مواد ۴۹ و ۵۰ و ۵۱ این قانون به هر نحوی از انحاء کمک نمایند یا گواهی های خلاف را‌ ملاک اجرای وظایف قانونی خود قرار دهند به مجازات مرتکب اصلی محکوم خواهند شد.

مواد مرتبط

پیشینه

موضوع ماده 52 قانون ثبت احوال مصوب 1355 در ماده 17 قانون تخلفات، جرائم و مجازات های مربوط به اسناد سجلی و شناسنامه مصوب 1370 درج شده است. این ماده مقرر می دارد: مامورین که عالماً در وقوع جرائم مذکور در این قانون به هر نحوی از انحاء کمک نمایند یا گواهی های خلاف را ملاک اجرای وظائف قانونی خود قرار دهند به مجازات مرتکب اصلی محکوم خواهند شد.[۱]

فلسفه و مبانی نظری

ارتکاب جرم مربوط به اسناد سجلی و هویتی توسط ماموران ثبت احوال موجب سلب اعتماد عمومی می شود و ارزش اسناد سجلی از بین می رود و موجب می شود پایه های هویتی کشور سست شود. از این رو قانونگذار مامورینی که مرتکب جرم می شوند را مجازات می کند.[۱]

نکات تفسیری دکترین ماده 52 قانون ثبت احوال

برای این که عمل مامور ثبت احوال جرم باشد باید مامور از قصد مرتکب خبر داشته باشد.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 52 قانون ثبت احوال

  1. مأمورانی که در جرائم مواد 49، 50 و 51 به طور عمدی یا آگاهانه کمک کنند، مجازات می‌شوند.
  2. گواهی‌های خلاف قوانین ثبت احوال نمی‌توانند مبنای اجرای وظایف قانونی مأموران باشند.
  3. مأمورانی که گواهی‌های خلاف را مبنای کار خود قرار دهند، مانند مرتکب اصلی مجازات می‌شوند.
  4. این ماده به مسئولیت و عواقب قانونی رفتار مأموران در موارد تخلف اشاره دارد.

منابع

  1. ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ محمد درویش زاده و محمد درویش زاده. قانون ثبت احوال در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. داد و دانش، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6445820