ماده ۷۵۵ قانون مدنی

ماده ۷۵۵ قانون مدنی: صلح با انکار دعوا نیز جایز است بنابراین درخواست صلح، اقرار محسوب نمی‌شود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۷۵۴ قانون مدنی
• ماده ۷۵۶ قانون مدنی

توضیح واژگان

«استدعای صلح»، به معنای تقاضای یک نفر از دیگری در انعقاد عقد صلح در دعاوی و غیر دعاوی می باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 755 قانون مدنی

این ماده در مورد یکی از اقسام مهم عقد صلح در دعاوی که صلح انکار است بیان شده‌است، این صلح بعد از تحقق دعوی و طرح در مرجع صالح و پس از اظهار مدعی علیه مبنی بر عدم استحقاق مدعی (انکار مدعی علیه) و زمانی که وی دفاع مستدل نداشته و مدعی نیز ادله کافی برای اثبات حق خویش نداشته باشد، با پیشنهاد صلح از طرف یکی از متداعیین و قبول طرف دیگر محقق می‌شود، خواه خواسته عین باشد خواه دین، خواه هر دو طرف جاهل به ذیحق بودن خواهان باشند یا هر دو عالم باشند که خواهان دعوی باطل مطرح کرده‌است، و در هر حال این صلح صحیح است.

مطابق این ماده درخواست صلح، اقرار محسوب نمی‌شود اما بر عکس درخواست تملیک مالی(مانند آنکه بگوید این مال را به من بفروش)، اقرار به نفی مالکیت گوینده است و از شمول این ماده خارج می‌باشد.

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

فقها صلح را با اقرار یا انکار دعوی جایز دانسته‌اند، مگر صلحی که حرامی را حلال یا حلالی را حرام نماید. بر اساس عقیده فقها اگر خوانده دعوی، درخواست تملیک مالی (مانند آنکه بگوید این مال را به من بفروش) را نماید اقرار به نفی مالکیت خویش کرده‌است و مخاطب را مالک برشمرده است و لذا این پیشنهاد مشمول صلح انکار نبوده، اقرار به عدم مالکیت می‌باشد.

مصادیق و نمونه ها

• اگر زید از عمرو مدعی طلبی شد و عمرو منکر آن گردیده و مع الوصف با طرف صلح کند، این صلح که به منظور قطع تشاجر و جلوگیری از اقامه دعوی است صحیح و دربارهٔ طرفین نافذ است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 755 قانون مدنی

1. صلح می‌تواند در صورت انکار دعوا صورت بگیرد.
2. صلح به معنای اقرار به دعوا نیست.
3. موافقت بر صلح به معنای پذیرش ادعا نمی‌باشد.
4. صلح به عنوان جایگزینی برای دعوا در نظر گرفته می‌شود.
5. در خواست صلح نباید به عنوان اعتراف به موضوع دعوا تلقی شود.
6. صلح می‌تواند به عنوان روشی برای جلوگیری از رسیدگی قضایی استفاده شود.

مقالات مرتبط

• گونه‌هایی از ابهام در گزاره‌های قانونی