تأمین هزینه‌های داوری از سوی شخص ثالث

نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۵:۳۳ توسط فرشید (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

تأمین هزینه‌های داوری از سوی شخص ثالث عنوان مقاله ای از هیبت الله نژندی منش و وحید بذّار است که در فروردین 1400 و در شماره 1 دوره 51 فصلنامه مطالعات حقوق خصوصی منتشر شده است.

مطالعات حقوق خصوصی
عنوانتأمین هزینه‌های داوری از سوی شخص ثالث
نویسندههیبت الله نژندی منش
وحید بزار
محور موضوعیحقوق خصوصی
آیین دادرسی مدنی
سال نشر۱۴۰۰
منتشر شده درنشریه مطالعات حقوق خصوصی
دوره۵۱
شماره۱
دانلود مقالهدانلود از سایت نشریه


چکیده

تأمین هزینه‌های داوری از سوی شخص ثالث، پدیده‌ای نوظهور در داوری است که براساس آن،‌ شخص ثالث هزینه‌های مربوط به رسیدگی داوری را در قبال سهیم شدن در منافع حاصل از رأی داوری که احتمالاً به نفع طرف مورد حمایت صادر می‌شود، می‌پذیرد. حتی یک طرف اختلاف که مشکلی در پرداخت هزینه‌های داوری ندارد نیز می‌تواند به‌منظور گریز از عواقب ناشی از شکست در داوری، موافقت‌نامۀ تأمین هزینه‌های داوری را با یک شخص ثالث منعقد کند. با اینکه شخص ثالث نقش چشمگیری در اجرای حق طرف‌های اختلاف در دسترسی به دادگاه خواهد داشت، این شخص طرف اختلاف محسوب نمی‌شود و بدیهی است در مواردی از جمله اخذ تأمین برای هزینه‌های رسیدگی طرف مقابل، نمی‌توان تعهدی را بر او بار کرد. علاوه‌بر ضرورت افشای هویت شخص ثالث از سوی طرف مورد حمایت برای مرجع داوری، داوران نیز ملزم‌اند تا هرگونه ارتباط خود با این شخص را آشکار سازند.

کلیدواژه ها

  • اخذ تأمین 
  • تعارض 
  • تأمین هزینه‌ها 
  • شخص ثالث 
  • منفعت داوری