تولد
در حقوق، تولد نقطه آغاز شخصیت حقوقی انسان است. یعنی از لحظه‌ای که فرد به‌دنیا می‌آید (با شرایطی که در ادامه می‌آید)، به‌عنوان شخص تلقی می‌شود و دارای حقوق و تکالیف می‌گردد.
تعریف حقوقی تولد:
تولد، خروج نوزاد زنده از رحم مادر است، به‌گونه‌ای که آثار حیات در او مشاهده شود.
شرایط لازم برای تحقق تولد در حقوق:
زنده‌بودن نوزاد در لحظه تولد:
طبق ماده 957 قانون مدنی ایران:
«حمل از حقوق مدنی متمتع می‌گردد، مشروط بر اینکه زنده متولد شود.»
یعنی اگر نوزاد مرده به دنیا بیاید، هرچند قبلاً در شکم مادر بوده، اما شخصیت حقوقی پیدا نمی‌کند.
جدایی کامل از مادر:
نوزاد باید از بدن مادر جدا شده باشد و علائمی از حیات (نفس کشیدن، ضربان قلب، گریه و...) در او دیده شود.
آثار حقوقی تولد:
شروع شخصیت حقوقی:
از این لحظه فرد می‌تواند صاحب حق و تکلیف شود (مثلاً مالک شود، ارث ببرد، طرف قرارداد قرار گیرد و...)
حق ارث:
اگر نوزاد در زمانی به دنیا بیاید که مورثش فوت کرده و خودش در رحم مادر بوده باشد، ارث خواهد برد، مشروط بر اینکه زنده متولد شود.
ثبت در شناسنامه و هویت رسمی:
پس از تولد، ثبت رسمی در اداره ثبت احوال انجام می‌شود.