ماده ۱۹۵ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۳:۳۵ توسط Keyhani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «ثبت کلیه شرکتهای مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ثبت کلیه شرکتهای مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکتها است.

توضیح واژگان

شرکت عقدی است معین، که منجر به ایجاد اشاعه در اموال شرکا می گردد.(31922)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ثبت شرکت های ایرانی در پایتخت، در اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی، که زیرمجموعه سازمان ثبت اسناد و املاک است؛ صورت می پذیرد. و ثبت شرکت های ایرانی که در سایر مناطق تشکیل می گردند؛ به موجب ماده 2 آیین نامه قانون ثبت شرکت ها، مصوب 1311، در اداره ثبت اسناد مرکز اصلی شرکت به عمل خواهد آمد.(470696) و باتوجه به اینکه یکی از مدارکی که جهت ثبت شرکت، باید به همراه تقاضانامه، به مرجع ثبت ارائه گردد؛ نوشته ای است به امضای مدیر شرکت، دایر بر تأدیه همه سرمایه های نقدی، و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقدی با درج بهای آنها، و مضافاً اینکه بدون متن مزبور، از نظر قانونی، ثبت آن شرکت منتفی است؛ باید قائل به این گردید که اگر مدیران شرکتی، با تنظیم نوشته ای حاکی از اظهارات غیرواقع، پیرامون موارد معنونه در بالا، شرکت خود را ثبت نمایند؛ نه تنها عملیات ثبتی مزبور معتبر نیست؛ بلکه مسئولیت تضامنی ناشی از بطلان شرکت نیز، دامنگیر آنان بوده؛ که کلاهبردار محسوب گردیده؛ و به مجازات این جرم محکوم خواهند گردید.(619086) و جهت ثبت شرکت، باید مدارک زیر، به اداره مرجع ثبت، تسلیم گردد:

-        یک نسخه مصدق از شرکت نامه.

-        یک نسخه مصدق از اساسنامه.

-        متنی به امضای مدیر شرکت، مشتمل بر میزان سرمایه های نقدی، و ارزیابی سهم الشرکه های غیرنقد و بهای آنها.

-        نام و اطلاعات مربوط به مدیر و یا مدیران شرکت.(619185) و متصدی ثبت، یک نسخه از تقاضانامه و سایر مدارک را، در پرونده نگهداری نموده؛ و مطالب تقاضانامه را در دفتر مخصوص ثبت شرکت ها، ثبت نموده و نسخه دیگر آن را، با ذکر شماره و تاریخ ثبت، مهر و امضا نموده؛ و آن را که درواقه سند ثبت شرکت محسوب می گردد؛ به متقاضی ثبت تحویل می دهد.(619185) و لزوم رعایت برخی مصلحت ها، مقنن را مجاب می نماید تا ثبت برخی انواع قراردادها را، الزامی اعلام نموده؛ و گاهی نیز پا را از فراتر گذاشته؛ و ثبت را شرط وقوع آن دانسته اند. ویژگی قرارداد شرکت های بازرگانی، و بخصوص شخصیت حقوقی ناشی از آن، مقتضی اتخاذ چنین تصمیمی توسط مقنن است.(864992)

انتقادات

در حقوق ایران، لزوم ثبت شرکت محرز و اجتناب ناپذیر است. اما اینکه ثبت شرکت ها، جهت تشکیل انها شرط است یا نه؟، میان حقوقدانان اختلاف نظر وجود داشته؛ و آشفتگی و پراکندگی قوانین در این زمینه نیز، به اختلافات مزبور دامن می زند.(864992)