ماده ۵۳۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده 535 قانون آیین دادرسی کیفری: هرگاه محكوم به پرداخت ديه فوت كند ، قاضي اجراي احكام در صورت تقاضاي محكومٌ له مطابق مقررات مربوط ، ديه را از ماترك محكومٌ عليه استيفاء مي كند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

فوت محکوم‌علیه مانع اجرای حکم نمی‌شود و قاضی اجرای احکام باید دیه را از ماترک محکوم‌علیه فوت شده استیفا نماید.

رویه قضایی

نظریه شماره 7/2991 مورخ 1365/5/21 اداره حقوقی: هر چند دیه مانند جزای نقدی مجازاتی مالی است ولی در عین حال یک دین و حق مالی برای اولیای دم و بر ذمه جانی است لذا با فوت محکوم علیه دیه از اموال متوفی باید استیفا گردد.

انتقادات

این ماده در مورد اینکه که اگر محکوم علیه فوت شده ماترکی نداشته باشد که بتوان دیه را ار آن طریق استیفا نمود، تعیین تکلیف نکرده است لذا از این جهت قابل انتقاد است و لذا به نظر می‌رسد در مورد این ماده باید به قانون مجازات اسلامی رجوع کرد و بر حسب اینکه جنایت شبه عمد یا خطای محض بوده قائل به تفکیک شد که عاقله و یا بیت المال مسئول پرداخت دیه باشند.