ماده ۲۵۷ قانون تجارت

نسخهٔ تاریخ ‏۸ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۴۲ توسط Keyhani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «اگر دارنده برات به کسی که قبولی نوشته مهلتی برای پرداخت بدهد به ظهرنویسهای م...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

اگر دارنده برات به کسی که قبولی نوشته مهلتی برای پرداخت بدهد به ظهرنویسهای ماقبل خود و برات دهنده که به مهلت مزبور رضایت نداده اند حق رجوع نخواهد داشت.

توضیح واژگان

برات: به سندی که به موجب آن، امضاکننده از شخص معینی بخواهد که در موعدی مشخص، مبلغی را در وجه شخص ثالث، یا به حواله کرد، و یا در وجه حامل تأدیه نماید.(619754)

پیشینه

این ماده، مشابه ماده 38 قانون متحدالشکل ژنو است.(458183)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تعیین مهلت اضافه برای تأدیه وجه برات، ممکن است در همان سند؛ و یا به طریق دیگری صورت پذیرد.(775811) و با وجود اینکه دارنده برات، می تواند به براتگیر، مهلت اضافه جهت تأدیه وجه سند اعطا نماید؛ ولی برای اینکه برات، بتواند همان خصوصیات و امتیازات سابق خود را، حفظ نماید؛ سایر مسئولان برات نیز، باید با این امر موافق باشند.(775810) همچنین اگر در برات های به وعده از رؤیت، و یا به تاریخ معین، اگر براتگیر، تاریخ رؤیت را تغییر بدهد تا در مدتی طولانی تر، وجه برات را تأدیه نماید؛ و یا چنانچه براتکش، تاریخ پرداخت را بر روی سند تغییر دهد؛ چنین تغییراتی، مشمول حکم این ماده بوده؛ و دارنده که مطلع از قضیه بوده؛ حق مراجعه خود به سایر مسئولان برات را، از دست می دهد.(458184)

مصادیق و نمونه ها

  • اگر موعد تأدیه برات در یوم جاری بوده؛ و دارنده آن، به براتگیر دو ماه دیگر هم فرصت اعطا نماید؛ دراینصورت حق مراجعه به سایر مسئولان برات را، که از این تصمیم وی بی خبر بوده اند؛ ندارد.(788819)