ماده ۲۹۵ قانون تجارت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۶ توسط Keyhani (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «هیچ نوشته نمی تواند از طرف دارنده برات جایگیر اعتراض نامه شود مگر در موارد من...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هیچ نوشته نمی تواند از طرف دارنده برات جایگیر اعتراض نامه شود مگر در موارد مندرجه در مواد 261 - 262 و 263 راجع به مفقود شدن برات.

توضیح واژگان

اعتراض نامه: به اظهارنامه ای که متضمن واخواست برات یا سفته باشد، اعتراض نامه گویند.(20518)

پیشینه

به موجب ماده 46 قانون متحدالشکل ژنو، برات دهنده یا هر یک از ظهرنویسان، می توانند دارنده برات را، از تنظیم واخواست نامه معاف سازند. و دراینصورت، عدم پروتست، خللی به حقوق دارنده برات وارد نخواهد آورد.(458226)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اگر در برات قید شده باشد که درصورت عدم تأدیه، نباید اعتراضی صورت پذیرد؛ آیا عدم واخواست، منجر به سقوط حق اقامه دعوا توسط دارنده، علیه ظهرنویسان می گردد یا نه؟ در اینجا می توان گفت با استناد به ماده مورد بحث، که هیچ متنی را جایگزین اعتراض نامه نمی داند؛ و همچنین ماده 289 همین قانون، که پس از انقضای مواعد مقرر قانونی، دعوای دارنده برات علیه ظهرنویسان را مسموع نمی داند؛ نمی توان با درج چنین شرطی در برات، حق رجوع به ظهرنویسان و یا اقامه دعوا علیه آنان را، همچنان به رسمیت شناخت.(458202)