ماده ۲۳۸ قانون آیین دادرسی کیفری
صدور قرار بازداشت موقت در موارد مذكور درماده قبل ، منوط به وجود يكي از شرايط زير است : الف - آزاد بودن متهم موجب از بين رفتن آثار و ادله جرم يا باعث تباني با متهمان ديگر يا شهود و مطلعان واقعه گردد و يا سبب شود شهود از اداء شهادت امتناع كنند . ب - بيم فرار يا مخفي شدن متهم باشد و به طريق ديگر نتوان از آن جلوگيري كرد . پ - آزاد بودن متهم مخل نظم عمومي ، موجب به خطر افتادن جان شاكي ، شهود يا خانواده آنان و خود متهم باشد .