ماده ۳۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۰۲ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «هرگاه متهم متواري باشد يا دسترسي به وي امكان نداشته باشد و احضار و جلب او برا...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه متهم متواري باشد يا دسترسي به وي امكان نداشته باشد و احضار و جلب او براي تعيين وكيل يا انجام تشريفات راجع به تشكيل جلسه مقدماتي يا دادرسي مقدور نباشد و دادگاه حضور متهم را براي دادرسي ضروري تشخيص ندهد ، به تشكيل جلسه مقدماتي مبادرت مي ورزد و در غياب متهم ، اقدام به رسيدگي مي كند ، مگر آنكه دادستان احضار متهم را ممكن بداند كه در اين صورت دادگاه پس از تقاضاي دادستان ، مهلت مناسبي براي احضار يا جلب متهم به وي مي دهد . مهلت مذكور نبايد بيشتر از پانزده روز باشد . تبصره 1 ماده 394: در هر مورد كه دادگاه بخواهد رسيدگي غيابي كند ، بايد از قبل قرار رسيدگي غيابي صادر كند . در اين قرار ، موضوع اتهام و وقت دادرسي و نتيجه عدم حضور قيد و مراتب دو نوبت به فاصله ده روز در يكي از روزنامه هاي كثيرالانتشار ملي يا محلي آگهي مي شود . فاصله بين تاريخ آخرين آگهي و وقت دادرسي نبايد كمتر از يك ماه باشد . تبصره 2 ماده 394: هرگاه متهمان متعدد و بعضي از آنان متواري باشند ، دادگاه نسبت به متهمان حاضر شروع به رسيدگي مي نمايد و در مورد غايبان به ترتيب فوق رسيدگي مي كند .