دسترسی به خدمات توانبخشی: حقی در شمار حقوق بشر
دسترسی به خدمات توانبخشی: حقی در شمار حقوق بشر نام مقاله ای است از امیرحسین رنجبریان و ناصر سرگران که در شماره یک دوره پنجاه و یک ( بهار 1400) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
آسیب‌های مختلف جسمی، روانی و اجتماعی بنا به علل گوناگون می‌تواند مردمان در معرض آن را با چالشی بیش از تهدید سلامتی مواجه سازد. چالشی که به‌رغم درمان‌های اولیه و اقدامات پزشکی ممکن است همچنان زمینه‌های بازگشت فرد به جامعه را فراهم نسازد و نیاز به مجموعه اقداماتی به‌منظور بازگشت به زندگی عادی وجود داشته باشد. موضوعی که از آن با نام توانبخشی یاد می‌کنند که در چارچوب علوم توانبخشی پیوند نزدیکی با معلولیت یافته است. به‌رغم پیشرفت‌های علم توانبخشی در چند دهة اخیر، از منظر حقوقی و به‌ویژه رویکرد حقوق بشری شاهد خلأهای قانونی در خصوص مقولة توانبخشی هستیم. ازاین‌رو، مقالة پیش‌رو با هدف تبیین نگاه حقوق بشری به توانبخشی، با درنظر گرفتن این فرضیه که دسترسی به خدمات توانبخشی یک حق بشری است، با نگاهی توصیفی- تحلیلی به این پرسش اصلی که آیا دسترسی به خدمات توانبخشی را می‌توان به‌عنوان یک حق بشری مستقل شناسایی کرد؟ پاسخ گفته است که دسترسی به خدمات توانبخشی حقی در شمار حقوق بشر است.
کلیدواژه‌ها
- توانبخشی اجتماعی
- توانبخشی حرفه ای
- حقوق بشر
- توانبخشی پزشکی
- دسترسی به خدمات توانبخشی
- معلولیت