نمایش مبدأ برای استناد دولت‌ها به عوامل رافع مسئولیت بین‌المللی در قبال نقض تعهدات حقوق بشر در همه‌گیری کووید-19

'''استناد دولت‌ها به عوامل رافع مسئولیت بین‌المللی در قبال نقض تعهدات حقوق بشر در همه‌گیری کووید-19''' نام مقاله ای است از [[عقیل محمدی]] و [[فائزه سادات سجادی]] که در شماره یک دوره پنجاه و دو (بهار 1401) [[فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]] دانشگاه تهران منتشر شده است.

== چکیده ==
همه‌گیری ویروس کووید -19 (کرونا) بر اجرای تعهدات بین‌المللی دولت‌ها به‌‌ویژه در عرصة حقوق بشر تأثیرات چشمگیری گذاشت. در این میان، حق بر سلامت بیش از سایر حقوق نقض شد. به‌علاوه اگرچه قرنطینه‌سازی، فاصله‌گذاری اجتماعی، منع یا محدودسازی رفت‌وآمد و دسترسی به اطلاعات به‌منظور حفظ سلامت عمومی صورت گرفتند، در همین خصوص هم واکنش ناکارامد برخی دولت‌ها به نقض حق آزادی رفت‌وآمد و دسترسی به اطلاعات منتج شد. این مقاله با روش توصیفی- تحلیلی، ضمن بررسی عملکرد دولت‌ها در اجرای سه حق مذکور به این پرسش پاسخ می‌دهد که دولت‌ها برای توجیه نقض‌های ارتکابی، امکان استناد به کدام‌یک از عوامل رافع مسئولیت بین‌المللی را دارند؟ به‌نظر می‌رسد با توجه به آستانة بالای اثبات قوة قاهره، همه‌گیری کرونا تمامی الزامات این عامل همچون غیرممکن شدن اجرای تعهدات به‌نحو مادی را برآورده نمی‌کند. اما استناد به اضطرار و ضرورت بسیار محتمل است. البته نظر به تفاوت میان دولت‌ها از حیث میزان شیوع بیماری و ظرفیت‌های مقابله با آن، نمی‌توان این عوامل را قاطعانه نسبت به همة دولت‌ها قابل اعمال دانست.

== کلیدواژه‌ها ==

* اضطرار
* تعهدات حقوق بشری
* ضرورت
* قوه قاهره
* کووید 19
* کرونا
* همه گیری جهانی

== مواد مرتبط ==

* [[ماده 62 عهدنامه وین]]

[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1401]]
[[رده:مقالات فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]]
[[رده:مقالات شماره یک دوره پنجاه و دو فصلنامه مطالعات حقوق عمومی]]
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]]
[[رده:مواد قرمز]]
[[رده:مقالات عقیل محمدی]]
[[رده:مقالات فائزه سادات سجادی]]