اصل ۱۷ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها
Mohamadreza (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
اصل 17 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: مبداء تاريخ رسمي كشور، هجرت پيامبر اسلام (صلي الله عليه و‌اله و سلم) است و تاريخ هجري شمسي و هجري قمري هر دو معتبر است اما مبناي كار ادارات دولتي هجري شمسي است. تعطيل رسمي هفتگي روز جمعه است. | '''اصل 17 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران:''' مبداء تاريخ رسمي كشور، هجرت پيامبر اسلام (صلي الله عليه و‌اله و سلم) است و تاريخ هجري شمسي و هجري قمري هر دو معتبر است اما مبناي كار ادارات دولتي هجري شمسي است. تعطيل رسمي هفتگي روز جمعه است. | ||
== پیشینه == | |||
در جوامع اسلامی و یا اعراب قبل از اسلام تا کنون چندین مبدأ تاریخی مد نظر بوده است. در اوایل شروع نهضت اسلام در مکه مردم سال حمله ابرهه به مکه معظمه ( عام الفیل) را مبدا تاریخ می دانستند. اما پس از مدتی امام علی ( ع) پیشنهاد دادند که مبدا تاریخ مسلمانان زمان هجرت رسول گرامی اسلام (ص) از مکه به مدینه باشد. لذا اول ربیع الاول سال سیزدهم بعثت و بعدها برای سهولت و نظم بیشتر در امر تاریخ نگاری اول ماه محرم هر سال شروع سال قمری محسوب شده و تاریخ قمری بر این مبنا تنظیم و محاسبه می شود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و ساختار حکومت جمهوری اسلامی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=اطلاعات|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3606572|صفحه=|نام۱=قاسم|نام خانوادگی۱=شعبانی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
از آنجا که انتخاب مبدا تاریخ، ارتباط ریشه ای با فرهنگ ملت ها دارد و نمودار آرمان و عقیده و مبدا حذکت هر ملتی است جمهوری اسلامی ایران مبدأ تاریخ رسمی کشور را هجرت پیامبر( ص)[ که مهمترین واقعه حرکت آفرین در تاریخ مکتب است قرار داده و در کنار آن تاریخ شمسی را نیز معتبر شمرده و مبنای کار ادارات قرار داده است. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3211364|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref> | |||
== مواد مرتبط == | |||
ماده 62 قانون کار | |||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۳۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۶
اصل 17 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران: مبداء تاريخ رسمي كشور، هجرت پيامبر اسلام (صلي الله عليه و‌اله و سلم) است و تاريخ هجري شمسي و هجري قمري هر دو معتبر است اما مبناي كار ادارات دولتي هجري شمسي است. تعطيل رسمي هفتگي روز جمعه است.
پیشینه
در جوامع اسلامی و یا اعراب قبل از اسلام تا کنون چندین مبدأ تاریخی مد نظر بوده است. در اوایل شروع نهضت اسلام در مکه مردم سال حمله ابرهه به مکه معظمه ( عام الفیل) را مبدا تاریخ می دانستند. اما پس از مدتی امام علی ( ع) پیشنهاد دادند که مبدا تاریخ مسلمانان زمان هجرت رسول گرامی اسلام (ص) از مکه به مدینه باشد. لذا اول ربیع الاول سال سیزدهم بعثت و بعدها برای سهولت و نظم بیشتر در امر تاریخ نگاری اول ماه محرم هر سال شروع سال قمری محسوب شده و تاریخ قمری بر این مبنا تنظیم و محاسبه می شود. [۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
از آنجا که انتخاب مبدا تاریخ، ارتباط ریشه ای با فرهنگ ملت ها دارد و نمودار آرمان و عقیده و مبدا حذکت هر ملتی است جمهوری اسلامی ایران مبدأ تاریخ رسمی کشور را هجرت پیامبر( ص)[ که مهمترین واقعه حرکت آفرین در تاریخ مکتب است قرار داده و در کنار آن تاریخ شمسی را نیز معتبر شمرده و مبنای کار ادارات قرار داده است. [۲]
مواد مرتبط
ماده 62 قانون کار
منابع
- ↑ قاسم شعبانی. حقوق اساسی و ساختار حکومت جمهوری اسلامی ایران. چاپ 1. اطلاعات، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3606572
- ↑ آیت اله عباسعلی عمیدزنجانی. کلیات حقوق اساسی. چاپ 3. مجد، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3211364