نمایش مبدأ برای الگوی میانجی‌گری جمهوری اسلامی‌ایران در بحران قره‌باغ و تاجیکستان

'''الگوی میانجی‌گری جمهوری اسلامی‌ایران در بحران قره‌باغ و تاجیکستان''' نام مقاله ای است از [[محمود واعظی]] است که در دوره صفر شماره دوازدهم [[فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]] منتشر شده است.

== چکیده ==
میانجی‎گری به عنوان یک رویه حقوقی و سیاسی برای حل و فصل اختلافات بین‌المللی از تاریخ طولانی در فرهنگ‎های مختلف از جمله فرهنگ اسلامی‌برخوردار می‎باشد. در این چارچوب جمهوری اسلامی‌ایران بنا بر آموزه‌های دینی و همچنین مصالح دولت اسلامی‌در دو مناقشه مهم بین‌المللی اقدام به میانجیگری کرده است. الگوی میانجی‌گری جمهوری اسلامی‌ایران در دو مناقشه قره‌باغ و تاجیکستان ضمن رعایت اصول اولیه میانجی‌گری، از جمله اصل بی‌طرفی و اصل رضایت طرفین، متضمن رویکرد تازه‌ای به موضوع میانجی‌گری است که مبتنی بر میانجی‌گری جمعی می‌باشد.

در آسیای مرکزی و قفقاز با توجه به پیشینه تاریخی و اختلافات قومی‌بسیار پیچیده، توفیق در میانجی‎گری به شرایط و عوامل متعدد داخلی و همچنین بازیگران خارجی بستگی دارد. بر این اساس جمهوری اسلامی‌ایران در دو مناقشه قره‌باغ و تاجیکستان با توجه به فراهم بودن زمینه میانجی‌گری، و آمادگی طرفین مناقشه، تلاش کرد با استفاده از پشتوانه‌های فرهنگی و سوابق تاریخی مشترک با طرفین مناقشه، از این ظرفیت‌ها جهت حل و فصل مناقشه بهره ببرد.

== کلیدواژه‌ها ==

* میانجیگری
* مناقشات بین المللی
* جمهوری اسلامی ایران 
* قره باغ
* تاجیکستان

[[رده:مقالات فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]]
[[رده:مقالات منتشر شده در سال 1386]]
[[رده:مقالات محمود واعظی]]
[[رده:مقالات شماره دوازدهم فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید]]
[[رده:مقالات حقوق بین الملل]]
[[رده:مقالات حقوق بین‌الملل]]