دیه اندام تناسلی مرد: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۱۱ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
[[رده:دیات]]
[[رده:دیات]]
[[رده:دیه مقدر اعضا]]
[[رده:دیه مقدر اعضا]]
[[رده:دیه اندام تناسلی و بیضه]]
[[رده:اصطلاحات قانون مجازات اسلامی]]
[[رده:اصطلاحات حقوق جزا]]
[[رده:دیه اندام تناسلی]]
[[رده:دیه اندام تناسلی]]
اندام تناسلی مرد از جمله اعضای بدن است که دارای [[دیه مقدر]] می باشد و دیه آن، ذیل مبحث دیه اندام تناسلی و بیضه، در قانون مجازات اسلامی ذکر شده است.
== در قانون ==
حکم '''دیه اندام تناسلی مرد''' در [[ماده ۶۶۲ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] آمده است و مطابق آن، برای قطع و از بین‌ بردن اندام تناسلی مرد تا ختنه‌ گاه و یا بیشتر از آن، [[دیه کامل]] تعیین شده است و در کمتر از ختنه ‌گاه نیز به نسبت ختنه ‌گاه محاسبه و به همان نسبت دیه پرداخت می‌ شود. در تبصره ماده مذکور نیز تصریح شده است که تفاوتی میان اندام کودک، جوان، پیر، عقیم و شخصی که دارای بیضه سالم یا معیوب یا فاقد بیضه است، وجود ندارد.
== قلمرو ==
[[اطلاق]] این ماده اقتضا دارد که مقررات این ماده در مورد آلت رجولیت معیوب نیز جاری شود، با این وجود طبق نظر [[مشهور فقها]] اگر [[مجنی علیه]] [[عنن|عنین]] باشد چون آلت او به منزله عضوی فلج است بنابراین دیه آن ثلث دیه کامل میشود، همچنین این ماده، آلت رجولیت پیر و جوان و کودک را در برمیگیرد،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426216|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>ضمنا اگر فردی مبادرت به قطع حشفه نماید و جانی دیگر بقیه آلت مجنی علیه را قطع کند، در این حالت، جانی اول باید دیه کامل بپردازد و جانی دوم تنها باید [[ارش]] پرداخت کند زیرا برای آلت فاقد [[حشفه]] در قانون و [[نص]]، دیه و تقریری وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=دادستان و میثاق عدالت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1426224|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=حجتی|نام۲=مجتبی|نام خانوادگی۲=باری|چاپ=1}}</ref>
==در فقه==
این حکم، مستند به روایت های شرعی است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=713556|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
با توجه به [[اجماع]] فقها که مبتنی بر نص است، قطع ذکر از ختنه گاه یا بالاتر موجب ثبوت دیه کامل است و در این مورد تفاوتی بین جوان یا پیر یا کودک وجود ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دیات (دیه نفس، موجبات ضمان کیفری، دیات اعضا و منافع آنها، اعضایی که دیه مقدر دارند، دیه بر منافع اعضا، دیه زخم های سر و صورت)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=دانشگاه تهران|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=837032|صفحه=|نام۱=ابوالقاسم|نام خانوادگی۱=گرجی|چاپ=2}}</ref> همچنین در رابطه با قطع آلت تناسلی مرد، آیت الله خمینی هم معتقدند در قطع حشفه و بیشتر از آن [[دیه کامل|خون بها]]<nowiki/>ست و در این مورد فرقی بین پسر بچه و جوان و پیر و سایر موارد نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=راه نوین|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4181172|صفحه=|نام۱=محمدحسین|نام خانوادگی۱=کارخیران|چاپ=1}}</ref>
== دیه اندام تناسلی فلج ==
=== در قانون ===
این حکم در [[ماده ۶۶۳ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]] آمده است و مطابق آن، برای قطع اندام تناسلی فلج، یک‌ سوم دیه کامل و برای فلج ‌کردن اندام سالم، دو‌ سوم دیه کامل تعیین شده است اما برای قطع اندام عنین، ثلث دیه کامل ثابت است.
=== در فقه ===
در رابطه با قطع اندام تناسلی مرد، اگر مجنی علیه عنین باشد،چون آلت او عضوی فلج و بدون منفعت است، طبق نظر مشهور، دیه او ثلث دیه آلت مرد سالم است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=671488|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>
برخی از فقها برای قرار دادن ثلث دیه برای آلت تناسلی [[خصی]] و عنین به روایتی از امام باقر(ع) استناد کرده اند، هرچند برخی به استناد روایتی دیگر برای آلت عنین، دیه کامل قرار داده اند،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=713560|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>ضمنا دیه آلت تناسلی اخته، دیه کامل است مگر آنکه اختگی توام با فلج بودن آلت تناسلی باشد که در این حالت، [[قصاص]] ساقط است و دیه آن به قول مشهور -بلکه به قول منسوب به همه [[فقهای متاخر|متاخران]]- یک سوم دیه کامل است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=فرهنگ فقه (جلد اول)|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=مؤسسه دایرةالمعارف فقه اسلامی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2621660|صفحه=|نام۱=آیت اله سیدمحمود|نام خانوادگی۱=هاشمی شاهرودی|چاپ=3}}</ref>
== دیه اندام تناسلی مردانه خنثی ==
=== در قانون ===
[[ماده ۶۶۷ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)]]، برای قطع اندام تناسلی مردانه [[خنثی|خنثای ملحق به مرد]]، دیه کامل و برای قطع اندام تناسلی مردانه [[خنثی|خنثای مشکل]] یا ملحق به زن، ارش تعیین کرده است.
===در فقه===
در مورد قطع آلت تناسلی شخص خنثی، سه دیدگاه مبنی بر پرداخت دیه کامل، ثلث دیه و ارش وجود دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=713560|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=4}}</ref>
==منابع==
{{پانویس}}
۳۰٬۶۷۹

ویرایش