نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 14 مورخ 1363/5/9 هیات عمومی دیوان عالی کشور(صلاحیت دادگاه‌های کیفری یک و دو)

'''رای وحدت رویه شماره ۱۴ مورخ ۱۳۶۳/۵/۹ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه‌های کیفری یک و دو):'''طبق بند [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری دادگاه‌های کیفری یک|ب ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری دادگاه‌های کیفری یک]] در موارد خاصی از [[قصاص]] صالح به رسیدگی می‌باشند. تمام مواردی که کیفر عمل قصاص باشد به دادگاه‌های مذکور ارتباط پیدا نمی‌کند و [[رأی شماره ۱۲–۱۳۶۲/۴/۱۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور|رأی شماره]] 

[[رأی شماره ۱۲–۱۳۶۲/۴/۱۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور|۱۲–۱۳۶۲/۴/۱۳ هیات عمومی دیوان عالی کشور]] تنها در مورد شکستگی استخوان بوده و [[جراحت‌|جراحت‌های]] ساده ولو آن که مجازات آنها قانوناً قصاص باشد خارج از شمول رأی مذکور است، لذا رأی شعبه بیستم [[دیوان عالی کشور]] از این جهت صحیح است. این رأی به موجب [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و محاکم در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۱۹۸ قانون اصلاح موادی از قانون آیین دادرسی کیفری دادگاه‌های کیفری یک]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[قصاص]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1363]]