نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 23 مورخ 1352/03/30 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت محاکم در رسیدگی به دعاوی در صورت انتزاع محل وقوع بزه)

'''رای وحدت رویه شماره ۲۳ مورخ ۱۳۵۲/۰۳/۳۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت محاکم در رسیدگی به دعاوی در صورت انتزاع محل وقوع بزه از یک حوزه قضایی و انضمام آن به حوزه قضایی دیگر در حین رسیدگی):''' با توجه به ماده (۲۰۱) قانون آیین دادرسی کیفری که به موجب آن برای اختلافاتی که در مسئله [[صلاحیت]] فیمابین [[محاکم]] حاصل می‌شود موافق مواد [[قوانین محاکمات حقوقی]] عمل می‌شود و التفات به ماده (۴۶) قانون آیین دادرسی مدنی انتزاع محل وقوع [[بزه]] از [[حوزه قضایی]] دادگاهی که در حال رسیدگی است موجب نفی صلاحیت از آن [[دادگاه]] نمی‌باشد. این [[رأی]] طبق [[ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷|ماده سوم از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]] برای دادگاهها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده 3 از مواد اضافه شده به قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۳۷]]

== جستارهای وابسته ==

* [[صلاحیت ذاتی]]
* [[صلاحیت محلی]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال ۱۳۵۲]]