نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 538 مورخ1369/8/1 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم جواز نقص حکم قطعی قبل از رسیدگی به درخواست ‌اعاده دادرسی)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۳۸ مورخ۱۳۶۹/۸/۱ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم جواز نقص حکم قطعی قبل از رسیدگی به درخواست اعاده دادرسی):'''مستفاد از مادتین [[ماده 468 قوانین موقتی محاکمات جزایی|۴۶۸]] و [[ماده 469 قوانین موقتی محاکمات جزایی|۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری]] این است که [[دیوان عالی کشور]] پس از اطمینان از جهت اوضاع و احوالی که باعث استدعای [[محاکمه]] شده با قبول [[درخواست اعاده]] محاکمه رسیدگی مجدد را به [[دادگاه هم عرض]] که [[صلاحیت]] رسیدگی داشته باشد ارجاع می‌دهد و تصریح قانون به عدم اجرای [[حکم]] تا زمانی که اعاده محاکمه به انتها نرسیده و حکم مجدد صادر نشده ملازمه با بقاء حکم دارد؛ بنابراین نقض حکم قبل از رسیدگی به استدعای اعاده محاکمه فاقد مجوز قانونی است و آراء شعب دوم، چهارم، دوازدهم و سی و یکم دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده 468 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۴۶۸ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده 469 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۴۶۹ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[دیوان عالی کشور]]
* [[دادگاه هم عرض]]
*
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1369]]