نمایش مبدأ برای رای وحدت رویه شماره 547 مورخ 1369/12/7 هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا در‌مورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد)

'''رای وحدت رویه شماره ۵۴۷ مورخ ۱۳۶۹/۱۲/۷ هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادسرای محل بارگیری کالا در شروع به تحقیق درمورد ادعای نرسیدن کالا به مقصد):'''بند یک [[ماده 60 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری]] شکایت [[مدعی خصوصی]] را یکی از جهات شروع تحقیقات بازپرسی شناخته و [[ماده 63 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۶۳ قانون]] مزبور هم به انجام این امر تأکید دارد بنابراین [[بازپرس]] محلی که در آنجا کالا برای حمل به مقصد تحویل راننده شده ولی به مقصد نرسیده مکلف می‌باشد که با وصول شکایت مدعی خصوصی [[تحقیقات اولیه]] را شروع نماید و ادامه دهد تا پس از احراز وقوع [[جرم]] بر طبق مادتین [[ماده 54 قوانین موقتی محاکمات جزایی|۵۴]] و [[ماده 56 قوانین موقتی محاکمات جزایی|۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری]] اقدام گردد. فلذا [[رای|آراء]] شعب دوم و دوازدهم [[دیوان عالی کشور]] که بر مبنای این نظر صادر شده صحیح تشخیص می‌شود. این رأی بر طبق [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]] برای شعب دیوان عالی کشور و [[دادگاه|دادگاه‌ها]] در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.

== مواد مرتبط ==
* [[ماده ۶۰ قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۶۰ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده 63 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۶۳ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده 54 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده 56 قوانین موقتی محاکمات جزایی|ماده ۵۶ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب 1328|ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸]]

== جستارهای وابسته ==
* [[مدعی خصوصی]]
* [[بازپرس]]

[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور]]
[[رده:آرای وحدت رویه دیوان عالی کشور سال 1369]]