ماده ۱۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(صفحه‌ای تازه حاوی «قاضی می تواند در موارد زیر بدون اینکه بدوا احضاریه فرستاده باشد ، دستور جلب م...» ایجاد کرد) |
جز (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 118 قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب 1378 را به ماده ۱۱۸ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸ منتقل کرد) |
(بدون تفاوت)
| |
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۱۳
قاضی می تواند در موارد زیر بدون اینکه بدوا احضاریه فرستاده باشد ، دستور جلب متهم را صادر نماید :
الف - در جرائمی که مجازات قانونی آنها قصاص ، اعدام و قطع عضو می باشد .
ب - متهمینی که محل اقامت یا شغل و کسب آنها معین نبوده و اقدامات قاضی برای دستیابی به متهم به نتیجه نرسیده باشد .