ماده ۱۳۴ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۱ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (ویرایش Nastaran aghaee (بحث) به آخرین تغییری که 210497022 انجام داده بود واگردانده شد)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

از تمام آثار قابل انتقال موجود در صحنه جرم كه در كشف جرم مؤثر است بايد به ميزان لازم برداشت و به نحوي مهر و موم نمود كه در معرض تلف نباشد .

فلسفه و مبانی نظری ماده

بسیاری از جرم شناسان و حقوقدانان بزرگ، یکی از دلایل شکست پرونده های قتل را بی دقتی در بررسی صحنه جرم می دانند.483672

نکات توضیحی تفسیری دکترین

جلوگیری از محو آثار جرم نیازمند مداخله سریع مقامات قضایی، پزشکی قانونی و نیروی انتظامی است.637348 آثار درخور انتقال شامل آلات ارتکاب جرم و نیز منی، لباس و هرچیز دیگری است که می تواند اثبات وقوع جرم و یا شناسایی مرتکبین را تسهیل کند.4680396از جمله آثار مهم در صحنه جرم خون است که بررسی دقیق آن می تواند در کشف جرم موثر باشد. لذا در مرحله اول باید بررسی کرد که آیا لکه های خون موجود در صحنه جرم، لکه خون انسان است یا حیوان؟ در مرحله بعد باید خون مایع را با وسیله ای نظیر سرنگ یا قطره چکان جمع آوری نمود. در فرض مایع نبودن خون باید در زیر نور آفتاب ( نه با گرمای مصنوعی) خشک شود. ترشحات بدنی دیگری نظیر منی، بزاق، عرق، استفراغ و ... لازم است تا حد ممکن حفظ شوند.483664 از مایعات قابل تجزیه نیز باید به میزان لزوم در ظرفی ریخته و مهر و موم شوند.890792 این عمل باید به نحوی صورت پذیرد که موجب تضییع یا تفریط شیء نشود.2760088تشخیص قابل تجزیه بودن یا نبودن مایعات با متخصص است.637352 این مایعات هرچند اندک می توانند به پلیس کمک کنند که با انتقال DNA آن ها به بانک DNA شناسایی مجرم تسهیل شود.1925784 همچنین در خصوص اشیاء تحصیل شده گروهی معتقد به لزوم قرض رسید به صاحب آن هستند.2760096

رویه قضایی

به موجب بخشنامه شماره 1/80/16918-80/9/5 کاربرد آزمایش DNA و چگونگی استفاده قضات از این روش علمی به مراجع قضایی ابلاغ گشته است.637364