ماده ۱۶۹ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[شخص ثالث]] به عنوان این که او متصرف اول بوده‌ است، می‌تواند [[وارد ثالث|وارد]] [[دعوا]] شود، و ورود او با [[ادعا|ادعای]] [[اثبات]] [[مالکیت]] یا [[مطالبه]] [[اجاره]] و … ممکن نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دعوای تصرف عدوانی در قانون آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعه تطبیقی در فقه امامیه و حقوق فرانسه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه امام صادق (ع)|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4412620|صفحه=|نام۱=حامد|نام خانوادگی۱=هادی|چاپ=1}}</ref>

# شخصی [[شریک]] یک [[شرکت تجاری]] می‌باشد و [[ملک|ملکی]] در [[تصرف]] این شرکت بوده‌است و نسبت به آن دعوای رفع [[تصرف عدوانی]] اقامه شده‌است و شرکت تجاری به عنوان [[خواهان]] یا [[خوانده]] دعوا مداخله داشته‌است، در اینجا شریک می‌تواند به عنوان [[ذی‌نفع]] به دعوا ورود کند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دعوای تصرف عدوانی در قانون آیین دادرسی مدنی ایران با مطالعه تطبیقی در فقه امامیه و حقوق فرانسه|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=دانشگاه امام صادق (ع)|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4398764|صفحه=|نام۱=حامد|نام خانوادگی۱=هادی|چاپ=1}}</ref>