ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۱۷ قانون آیین دادرسی مدنی''': هر [[دعوی|دعوایی]] که در اثنای [[رسیدگی]] به دعوای دیگر از طرف [[خواهان]] یا [[خوانده]] یا [[شخص ثالث]] یا از طرف متداعیین اصلی بر ثالث اقامه شود، [[دعوای طاری]] نامیده می‌شود. این دعوا اگر با دعوای اصلی مرتبط یا دارای یک منشأ باشد، در [[دادگاه|دادگاهی]] اقامه می‌شود که دعوای اصلی در آن‌جا اقامه شده‌است.

* {{زیتونی|[[ماده ۱۶ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده قبلی]]}}

* {{زیتونی|[[ماده ۱۸ قانون آیین دادرسی مدنی|مشاهده ماده بعدی]]}}

[[دعوای طاری]]: [[دعوا|دعوایی]] است که پس از اقامه دعوای دیگر (اصلی) و ضمن رسیدگی به آن، تحت شرایطی، [[خوانده]] علیه [[خواهان]] ([[دعوای متقابل]])، خواهان علیه خوانده ([[دعوای اضافی]]) هر یک از اصحاب دعوی علیه [[شخص ثالث]] ([[جلب ثالث]]) یا شخص ثالث علیه اصحاب دعوا یا هر یک از آنان (دعوی [[ورود ثالث]]) اقامه می‌نمایند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دعاوی مرتبط در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3106000|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=باقری|چاپ=1}}</ref>

طواری دادرسی در قانون سابق زیر عنوان «امور اتفاقی» آمده بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (3) (دعاوی طاری و شرایط اقامه آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4207672|صفحه=|نام۱=رسول|نام خانوادگی۱=مقصودپور|چاپ=1}}</ref> در حقوق ایران واژه طاری ترجمه وازه فرانسوی است که البته [[قانون آیین دادرسی مدنی]] ما در معانی مختلف اتفاقی (ماده ۱۹۷ قانون قدیم و [[ماده ۱۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی|۱۰۸ قانون فعلی]]) و تبعی (در مواد ۵۰۳٬۵۴۴ و ۶۰۸ قانون سابق در پژوهش، [[فرجام]] و [[اعاده دادرسی]] تبعی و در [[ماده ۴۱۳ قانون آیین دادرسی مدنی|ماده ۴۱۳ قانون جدید]] در اصطلاح [[فرجام تبعی]]) ترجمه شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی مدنی (3) (دعاوی طاری و شرایط اقامه آن)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4207656|صفحه=|نام۱=رسول|نام خانوادگی۱=مقصودپور|چاپ=1}}</ref>

[[ماده ۱۴ قوانین موقتی اصول محاکمات حقوقی]] مصوب ۱۲۹۰ نیز، در باب [[دعوای طاری]] چنین بیان نموده بود: «ادعای متقابل یعنی دعوایی که در جواب دعوای [[مدعی]] اقامه می‌شود و مبتنی بر یک اساس و از یک منشأ ناشی شده یا به کلی مربوط به یکدیگر باشد راجع به همان محکمه صلحیه است که دعوای اصلی در آن جا اقامه شده‌است. ولی هر گاه ادعای متقابل نظر به مقدار مدعی به راجع به محاکم صلحیه نباشند حاکم صلح رسیدگی ننموده به طرفین اعلام می‌کند که به محکمه ابتدایی حقوق رجوع نمایند».

رسیدگی به دعوای طاری حتی اگر از [[صلاحیت ذاتی]] [[دادگاه]] بیرون باشد، باید در دادگاه رسیدگی کننده به دعوای اصلی اقامه شود و این دادگاه در صورت عدم [[صلاحیت]] ذاتی با صدور [[قرار اناطه]]، دعوای طاری را به مرجع صالح ارجاع می‌دهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=سلسبیل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=465904|صفحه=|نام۱=علی عباس|نام خانوادگی۱=حیاتی|چاپ=2}}</ref> یکی از [[دعوای طاری|دعاوی طاری]]، [[دعوای متقابل]] است؛ یعنی دعوایی که [[خوانده]] در دفاع به عنوان طرح یک [[ادعا]]، در مقابل دعوای [[خواهان]] اقامه می‌نماید. [[دعوای متقابل]] مثل دعوای اصلی نیاز به [[دادخواست]] دارد. لیکن شایان ذکر است که طرح بعضی دفاعیات که مستقیماً به منظور بی‌اثر کردن دعوای اصلی مطرح می‌شود، دعوای طاری نیست و نیاز به دادخواست ندارد. مانند [[ادعا|ادعای]] [[تهاتر]]، [[احتساب]]، [[صلح]]، [[فسخ]]، رد [[خواسته]] و امثال آن که بدون نیاز به تقدیم [[دادخواست]] [[دادگاه]] را موظف به رسیدگی خواهد کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2288344|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=5}}</ref>

دعوای اصلی آن است که دعوای معینی را بدواً تولید و ایجاد می‌کند و آن به وسیله [[دادخواست]] [[خواهان]] صورت می‌گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دعاوی مرتبط در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3105944|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=باقری|چاپ=1}}</ref> دعاوی طاری چنانچه با دعوای اصلی مرتبط باشد، به طوری که اتخاذ تصمیم دادگاه نسبت به هریک از آن‌ها مؤثر در دیگری شود یا دعاوی مذکور منشأ واحد داشته باشند (ناشی از یک [[عقد]]) [[دادگاه صالح|دادگاه صلاحیت‌دار]] برای رسیدگی به آن‌ها دادگاهی است که دعوای اصلی در آن مطرح شده‌است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5204204|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref> یکی دیگر از دعاوی طاری، [[دعوای اضافی]] است که [[خواهان]] اصلی یا [[خوانده]] (خواهان دعوای تقابل) می‌تواند اقامه نماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مالکیت خواهان بر دعوای مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4413008|صفحه=|نام۱=اعظم|نام خانوادگی۱=ایمانیان بیدگلی|چاپ=1}}</ref>

== رویه قضایی ==

* مستفاد از نظریهٔ شمارهٔ ۳۷۱۹۶۰، مورخ ۱۳۸۲/۰۴/۰۷، در صورتی که دو دعوا دارای ارتباط کامل باشند یا منشأ واحد داشته باشند، چنانچه دعوای اصلی قابل تجدیدنظر باشد به تبع آن دعوی طاری نیز قابلیت تجدیدنظر دارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله دادگستر، شماره 21، بهار 1385|ترجمه=|جلد=|سال=1385|ناشر=کیهان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2396216|صفحه=|نام۱=حسن|نام خانوادگی۱=رحیمی|چاپ=}}</ref>

== مقالات مرتبط ==

* [[بررسی نحوه اقامه دعوای اضافی در حقوق ایران]]

* [[احکام دعوی جلب ثالث در دیوان عدالت اداری]]

* [[اثر ارتباط دعاوی در دادرسی مدنی]]

* [[اقامه دعاوی طاری در خارج از مهلت]]

* [[جمع و تفکیک بین دعاوی و مقایسه آن با تجزیه یک دعوی به چند دعوی در حقوق ایران و فرانسه]]

== منابع ==

{{پانویس|۲}}

[[رده:صلاحیت ذاتی و نسبی دادگاه‌ها]]