ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۲:۵۸ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 188 قانون آيين دادرسي كيفري را به ماده ۱۸۸ قانون آیین دادرسی کیفری منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تا هنگامي كه به متهم دسترسي حاصل نشده ، بازپرس مي تواند با توجه به اهميت و ادله وقوع جرم ، دستور منع خروج او را از كشور صادر كند . مدت اعتبار اين دستور ، شش ماه و قابل تمديد است . در صورت حضور متهم در بازپرسي و يا صدور قرار موقوفي ، ترك و يا منع تعقيب ، ممنوعيت خروج منتفي و مراتب بلافاصله به مراجع مربوط اطلاع داده مي شود . در صورتي كه مدت مندرج در دستور منع خروج منقضي شود اين دستور خود به خود منتفي است و مراجع مربوط نمي توانند مانع از خروج شوند .