ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب ۱۳۷۸

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۹ توسط Neda pouyamehr (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در کلیه جرائم مربوط به حقوق الناس و نظم عمومی که جنبه حق اللهی ندارند هرگاه متهم یا وکیل او در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده و یا لایحه نفرستاده باشند دادگاه رأی غیابی صادر می نماید ، این رأی پس از ابلاغ واقعی ظرف ده روز قابل وا خواهی در دادگاه صادر کننده رأی می باشد و پس از انقضای مهلت وا خواهی برابر قانون تجدید نظر احکام دادگاه ها قابل تجدیدنظر است .

تبصره 1 - آرای غیابی که ظرف مهلت مقرر از آن وا خواهی نشده باشد ، پس از انقضاء مدت وا خواهی و تجدیدنظر به اجراء گذارده خواهد شد . هرگاه رأی صادره ابلاغ قانونی شده باشد در هر حال محکوم علیه می تواند ظرف ده روز از تاریخ اطلاع از دادگاه صادر کننده رأی تقاضای وا خواهی نماید . در این صورت دادگاه اجرای رأی را به صورت موقت متوقف و در صورت اقتضاء نسبت به اخذ تأمین یا تجدید نظر در تأمین قبلی اقدام می نماید .

تبصره 2 - در جرائمی که جنبه حق اللهی دارد چنانچه محتویات پرونده مجرمیت متهم را ثابت ننماید و تحقیق از متهم ضروری نباشد دادگاه می تواند غیاباً رأی بر برائت صادر نماید .

مقالات مرتبط