ماده ۳۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۲۳ توسط Wikihagh admin (بحث | مشارکت‌ها) (Wikihagh admin صفحهٔ ماده 355 قانون آیین دادرسی مدنی را به ماده ۳۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی منتقل کرد: فارسی سازی نویسه ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

درصورتی که دادگاه تجدیدنظر قرار دادگاه بدوی را در مورد رد یا عدم استماع دعوا به جهت یادشده در قرار، موجه نداند ولی به جهات قانونی دیگر دعوا را مردود یا غیرقابل استماع تشخیص دهد، در نهایت قرار صادره را تأیید خواهد کرد.

توضیح واژگان

رد دعوی: رد در لغت به معنی تخطئه کردن، نپذیرفتن و برگرداندن است، در فقه و قانون مدنی در باب ارث «رد» در مقابل فرض و قرابت است. اما در دادرسی مدنی رد دعوی به معنی نپذیرفتن و بی اثر نمودن دعوی می‌باشد. ۴۸۸۰۱۸

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال‌های ۱۲۹۰ و ۱۳۱۸ مشابهی نداشته‌است .۶۹۹۷۳۸/۶۹۹۷۳۷/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده چنانچه دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تأیید خواهد نمود. ۸۴۹۹۴۴/

این ماده در مورد حکم دادگاه بدوی قابل اعمال نمی‌باشد و صرفاً به قرار دادگاه بدوی اختصاص دارد. ۱۴۳۶۷۳/ همچنین این ماده از قرارهای ابطال دادخواست، رددادخواست و عدم اهلیت که همگی قرارهای قابل تجدیدنظر می‌باشند، نامی نبرده‌است. ۱۴۳۶۷۱/

مصادیق و نمونه‌ها

  • دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده یا مشروع نبودن مورد دعوا یا به جهت عدم توجه دعوی به خوانده، قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تأیید خواهد نمود. ۹۸۴۹۴۱