ماده ۳۵۵ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۲۳:۳۸ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

درصورتی که دادگاه تجدیدنظر قرار دادگاه بدوی را در مورد رد یا عدم استماع دعوا به جهت یادشده در قرار، موجه نداند ولی به جهات قانونی دیگر دعوا را مردود یا غیر قابل استماع تشخیص دهد، در نهایت قرار صادره را تأیید خواهد کرد.

توضیح واژگان

رد دعوی : رد در لغت به معنی تخطئه کردن ، نپذیرفتن و برگرداندن است ، در فقه و قانون مدنی در باب ارث «رد» در مقابل فرض و قرابت است. اما در دادرسی مدنی رد دعوی به معنی نپذیرفتن و بی اثر نمودن دعوی می باشد.488018

پیشینه

این ماده در قوانین آیین دادرسی مدنی سال های 1290 و 1318 مشابهی نداشته است .699738/699737/

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

مطابق این ماده چنانچه دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تایید خواهد نمود.849944/

این ماده در مورد حکم دادگاه بدوی قابل اعمال نمی باشد و صرفا به قرار دادگاه بدوی اختصاص دارد.143673/ همچنین این ماده از قرار های ابطال دادخواست ، رددادخواست و عدم اهلیت که همگی قرارهای قابل تجدیدنظر می باشند ، نامی نبرده است.143671/

مصادیق و نمونه ها

دادگاه بدوی قرار رد دعوای بدوی به دلیل ذینفع نبودن خواهان صادر نموده باشد اما دادگاه تجدیدنظر دعوا را به دلیل دیگر مانند حاکمیت اعتبار امر قضاوت شده و یا مشروع نبودن مورد دعوا و یا به جهت عدم توجه دعوی به خوانده ،  قابل رد بداند در نهایت قراردادگاه بدوی را تایید خواهد نمود.984941