ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی: ابتدای مهلت فرجام خواهی به قرار زیر است:

الف - برای احکام و قرارهای قابل فرجام خواهی دادگاه تجدیدنظر استان از روز ابلاغ.

ب - برای احکام و قرارهای قابل تجدیدنظر دادگاه بدوی که نسبت به آن تجدیدنظرخواهی نشده از تاریخ انقضای مهلت تجدید نظر.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

حکم فرجامی: احکام صادره از دیوانعالی کشور را حکم فرجامی (تمیزی) گویند، خواه از شعبه صادر شده باشد یا هیئت عمومی دیوان عالی کشور.

پیشینه

مشابه مفاد این ماده ذیل ماده ۵۴۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 و همچنین ماده ۵۲۷ قانون آیین دادرسی مدنی ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

در این ماده ابتدای مهلت فرجام خواهی برای احکام و قرارهای قابل فرجام خواهی صادره از دادگاه تجدیدنظر استان از روز ابلاغ و برای احکام و قرارهای صادره از دادگاه بدوی که نسبت به آن‌ها تجدید نظر خواهی نشده، این مهلت از تاریخ انقضای تجدیدنظر خواهی می‌باشد. با توجه به این ماده اصولاً ممنوعیتی برای فرجامخواهی از حکم یا قرار قبل از ابلاغ آن وجود ندارد. همچنین در مورد فرجام خواهی خارج از مهلت قانونی نیز با رعایت ماده ۳۰۶ این قانون می‌توان عمل نمود.

رویه های قضایی

• رای شعبه حقوقی دیوان عالی کشور درباره نحوه محاسبه مهلت فرجام خواهی

انتقادات

تجدید مهلت فرجام خواهی به علل مزبور، پیش‌بینی نشده‌است اما این سکوت را باید بر مسامحهٔ قانونگذار حمل نموده و ملاک قسمت مربوط ماده ۳۰۶ این قانون را در خصوص فرجام خواهی نیز رعایت نمود.