ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی: اگر فرجام خواهی به واسطه مغایر بودن دو حکم باشد ابتدای مهلت، تاریخ آخرین ابلاغ هریک از دو حکم خواهد بود.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۹۷ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۹۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۰۰ قانون آیین دادرسی مدنی

پیشینه

این ماده در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ مشابهی نداشته اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۲۸ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 399 قانون آیین دادرسی مدنی

مطابق ماده ۳۹۹ قانون آیین دادرسی مدنی ابتدای مهلت فرجام خواهی از دو رای مغایر، تاریخ ابلاغ آخرین رای می‌باشد. واژه حکم در این ماده در معنای خاص آن به کار نرفته‌است و شامل قرار نیز می‌باشد. جهات فرجام خواهی صریحاً در قانون ذکر نشده اما با توجه به مواد ۳۷۱٬۳۷۳٬۳۷۴٬۳۷۵٬۳۷۶ این قانون می‌توان جهات فوق را شناسایی نمود.

مصادیق و نمونه ها

• دو رای مغایر صادر شده‌است، رای اول تاریخ ۲ خرداد ابلاغ شده و رای دیگر تاریخ ۲۳ خرداد در این فرض مهلت فرجام خواهی از تاریخ ۲۳ خرداد محاسبه خواهد شد.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 399 قانون آیین دادرسی مدنی

1. فرجام‌خواهی می‌تواند به دلیل مغایرت دو حکم صورت گیرد.
2. برای تعیین مهلت فرجام‌خواهی، تاریخ آخرین ابلاغ هر یک از دو حکم ملاک است.
3. مغایرت احکام می‌تواند مبنای درخواست فرجام باشد.
4. تعیین ابتدای مهلت با در نظر گرفتن تاریخ آخرین ابلاغ انجام می‌شود.