ماده ۴۱۰ قانون مجازات اسلامی

نسخهٔ تاریخ ‏۲۸ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۵۳ توسط 210497022 (بحث | مشارکت‌ها)

اگر شخص گویا، زبان کسی را که لال است قطع کند، قصاص ساقط است و دیه گرفته می ‌شود لکن زبان کسی که لال است، در برابر زبان لال دیگری و زبان گویا قصاص می ‌شود و زبان دارای حس چشایی در برابر زبان بدون حس چشایی قصاص می ‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

علت ناتوانی در اجرای قصاص زبان گویا در مقابل زبان لال را عده ای عدم تساوی عنوان کرده اند.برخی از حقوقدانان بر اساس این ماده معتقدند قصاص زبان گویا در مقابل زبانی که در بیان حروف و کلمات نقص دارند، جایز است.[۱]

سوابق فقهی

طبق دیدگاه برخی از فقها، زبان لال اگر قطع شود و زبان جانی گویا باشد، امکان قطع و قصاص آن وجود ندارد. اما در فرضی که شخصی لال زبان گویای دیگری را قطع کند، قطع زبان او امکانپذیر است.[۲]

منابع

  1. عباس زراعت. قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (همراه با فهرست تفصیلی عناوین مجرمانه). چاپ 4. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 710044
  2. محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4151296