ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
هرگاه مصلحت طفل موضوع تبصره ( 1 ) ماده ( 304 ) اين قانون ، اقتضاء كند ، ممكن است تمام يا قسمتي از دادرسي در غياب او به عمل آيد . رأي دادگاه در هر صورت حضوري محسوب مي شود . | '''ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری''':هرگاه مصلحت طفل موضوع تبصره ( 1 ) ماده ( 304 ) اين قانون ، اقتضاء كند ، ممكن است تمام يا قسمتي از دادرسي در غياب او به عمل آيد . رأي دادگاه در هر صورت حضوري محسوب مي شود . | ||
== پیشینه == | == پیشینه == | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
به موجب این ماده عدم حضور طفل در دادرسی موجب غیابی تلقی شدن حکم صادره نسبت به او نمی شود. البته عدم حضور طفل در جلسات دادرسی را باید منوط به احراز مصلحت وی از سوی دادگاه دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2641196|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در نتیجه می توان چنین نتیجه گرفت که حضور طفل در جلسات رسیدگی همیشه الزامی نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی اطفال و نوجوانان بزهکار|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2956040|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=امامی نمینی|نام۲=جاوید|نام خانوادگی۲=صلاحی|چاپ=1}}</ref> | به موجب این ماده عدم حضور طفل در دادرسی موجب غیابی تلقی شدن حکم صادره نسبت به او نمی شود. البته عدم حضور طفل در جلسات دادرسی را باید منوط به احراز مصلحت وی از سوی دادگاه دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2641196|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=مهاجری|چاپ=1}}</ref> در نتیجه می توان چنین نتیجه گرفت که حضور طفل در جلسات رسیدگی همیشه الزامی نیست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دادرسی اطفال و نوجوانان بزهکار|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2956040|صفحه=|نام۱=محمود|نام خانوادگی۱=امامی نمینی|نام۲=جاوید|نام خانوادگی۲=صلاحی|چاپ=1}}</ref> و دادگاه مکلف است از ولی یا سرپرست قانونی طفل درخواست کند که شخصاً یا از طریق وکیل در جلسات حاضر شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=پایدار|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=891668|صفحه=|نام۱=سیدجلال الدین|نام خانوادگی۱=مدنی|چاپ=4}}</ref> | ||
گفتنی است ممانعت از حضور متهم بزرگسال در جلسات دادرسی وجاهت قانونی ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=سیاست جنایی قضایی کودکان و نوجوانان (در حقوق داخلی و اسناد بین الملل)|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3129692|صفحه=|نام۱=علی اکبر|نام خانوادگی۱=باصری|چاپ=1}}</ref> | |||
== رویه قضایی == | == رویه قضایی == | ||
نسخهٔ ۲۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۲
ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری:هرگاه مصلحت طفل موضوع تبصره ( 1 ) ماده ( 304 ) اين قانون ، اقتضاء كند ، ممكن است تمام يا قسمتي از دادرسي در غياب او به عمل آيد . رأي دادگاه در هر صورت حضوري محسوب مي شود .
پیشینه
سابقاً ماده 226 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.[۱] بر اساس این ماده عدم حضور طفل در «قسمتی» از دادرسی مجاز تلقی شده بود.[۲]
فلسفه و مبانی نظری ماده
مبنای وضع این ماده را می توان توجه مقنن به تاثیر دادرسی در وضعیت روحی و روانی طفل دانست که بر این اساس به قاضی اجازه داده شده است تا در صورت مصلحت در غیاب خود طفل بزهکار نیز به پرونده رسیدگی نماید.[۳]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
به موجب این ماده عدم حضور طفل در دادرسی موجب غیابی تلقی شدن حکم صادره نسبت به او نمی شود. البته عدم حضور طفل در جلسات دادرسی را باید منوط به احراز مصلحت وی از سوی دادگاه دانست.[۴] در نتیجه می توان چنین نتیجه گرفت که حضور طفل در جلسات رسیدگی همیشه الزامی نیست.[۵] و دادگاه مکلف است از ولی یا سرپرست قانونی طفل درخواست کند که شخصاً یا از طریق وکیل در جلسات حاضر شوند.[۶]
گفتنی است ممانعت از حضور متهم بزرگسال در جلسات دادرسی وجاهت قانونی ندارد.[۷]
رویه قضایی
نظریه کمیسیون مشورتی حقوق جزای اختصاصی مورخ 1346/2/31: رای دادگاه اطفال بزهکار در هر صورت حضوری محسوب می شود.[۸]
منابع
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 514672
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 514684
- ↑ هوشنگ شامبیاتی. بزهکاری اطفال و نوجوانان ویرایش جدید. چاپ 3. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3915420
- ↑ علی مهاجری. دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2641196
- ↑ محمود امامی نمینی و جاوید صلاحی. دادرسی اطفال و نوجوانان بزهکار. چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2956040
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری(جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891668
- ↑ علی اکبر باصری. سیاست جنایی قضایی کودکان و نوجوانان (در حقوق داخلی و اسناد بین الملل). چاپ 1. خرسندی، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3129692
- ↑ پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279968