ماده ۴۴۳ قانون آیین دادرسی کیفری: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ابرابزار) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
== نکات تفسیری دکترین == | == نکات تفسیری دکترین == | ||
بر اساس ماده فوق در امور کیفری حکم صادره از دادگاه تجدید نظر قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور نمی‌باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714420|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی | بر اساس ماده فوق در امور کیفری حکم صادره از دادگاه تجدید نظر قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور نمی‌باشد و لازم الاجرا است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4714420|صفحه=|نام۱=علی|نام خانوادگی۱=خالقی|چاپ=1}}</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۱
آرائی که در مرحله تجدیدنظر صادر می‌شود، قطعی است.
پیشینه
سابقاً ماده ۲۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب ۱۳۷۸) در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات تفسیری دکترین
بر اساس ماده فوق در امور کیفری حکم صادره از دادگاه تجدید نظر قابل فرجام خواهی در دیوان عالی کشور نمی‌باشد و لازم الاجرا است.[۲]
منابع
- ↑ رحمت اله نوروزی فیروز. آیین دادرسی کیفری (جلد دوم) (صلاحیت). چاپ 1. میزان، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3009612
- ↑ علی خالقی. نکته‌ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4714420