ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری

ماده ۴۷۵ قانون آیین دادرسی کیفری:اشخاص زير حق درخواست اعاده دادرسي دارند : الف - محكومٌ عليه يا وكيل يا نماينده قانوني او و در صورت فوت يا غيبت محكومٌ عليه ، همسر و وراث قانوني و وصي او ب - دادستان كل كشور پ - دادستان مجري حكم

پیشینه

سابقاً ماده 273 قانون آیین دادرسی کیفری (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده در وهله نخست نشانگر حق هر محکوم در اعتراض به احکام قطعی دادگاه ها است. اعم از اینکه این احکام به موقع اجرا گذاشته شده باشند یا خیر البته در فرض غیبت متهمی که فاقد همسر است، عده ای معتقدند امکان اعاده دارسی به وراث منتقل نشده و کسی حق اعاده دادرسی در این شرایط را ندارد.

اما حق اعتراض به حکم برائت متهم در فرض قطعیت آن و در قالب اعاده دادرسی برای شاکی یا مدعی خصوصی پیش بینی نشده است. در واقع در طول تاریخ همواره اعاده دادرسی هایی پذیرفته همچنین هیچ شخص ثالثی حق درخواست اعاده دادرسی را ندارد. از طرف دیگر با توجه به نقش دادستان در اجرای عدالت، مقنن به دادستان کل کشور نیز حق اعاده دادرسی داده است. این فرد می توان همزمان با خود محکوم علیه درخواست اعاده دادرسی بدهد. زیرا ممکن است اهداف این دو از اعاده دارسی متفاوت باشد.

انتقادات

طرفداران مکاتب «خشونتگرا» پیشنهاد می کنند که اعاده دادرسی به ضرر محکومین نیز باید پذیرفته شود. البته این پیشنهاد تا کنون مورد قبول هیچ کشوری قرار نگرفته است.