ماده ۵۲۳ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 523 قانون آیین دادرسی کیفری: اطفال تا سن دو سال تمام را نبايد از مادري كه محكوم به حبس يا تبعيد شده است جدا كرد ، مگر آنكه مصلحت طفل اقتضاء كند . در اين صورت كودك به پدر و در صورت فقدان يا عدم صلاحيت وي به ترتيب به جد پدري يا وصي آنها و يا نزديكان وي با رعايت مراتب ارث و در صورت فقدان يا عدم صلاحيت آنان ، به مؤسسات ذي صلاح سپرده مي شود .

پیشینه

ماده 296 قانون آیین دادرسی کیفری 1378: ‌کودک شیرخوار را از مادری که محکوم به حبس یا تبعید شده نباید جدا کرد مگر اینکه مادر با رضایت، او را به پدر یا نزدیکان دیگرش‌ بسپارد.

توضیح واژگان

با توجه به بند ب ماده 501 قانون آیین دادرسی کیفری منظور از طفل در این ماده طفلی است که بیش از شش ماه داشته باشد چرا که تا رسیدن سن طفل به شش ماهگی اجرای مجازات به تعویق می‌افتد.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

طفل شیرخوار لزوما باید متعلق به مادر محکوم به حبس باشد و اینکه طفل از راه مشروع یا نامشروع متولد شده باشد تفاوتی ایجاد نمی‌کند.[۲]

رویه قضایی

در بخشنامه شماره 1/80/2050 مورخ 1380/2/8 مقرر شده بود با توجه به پذیرش کودکان بالای دو سال همراه متهمان دستگیر شده در زندان ، نظر به اهمیت موضوع، قبل از معرفی این گونه متهمین به زندان ، نسبت به معرفی فرزندان بالای دو سال به مراکزی که از سوی سازمان بهزیستی فراهم گردیده اقدام نمایند. [۳]

منابع

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4748384
  2. عباس زراعت، حمیدرضا حاجی زاده و یاسر متولی جعفرآبادی. قانون آیین دادرسی کیفری در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. خط سوم، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 649248
  3. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد سوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و اتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6280324