ماده ۵۴۸ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 548 قانون آیین دادرسی کیفری: اشخاصي كه به منع از اقامت در نقطه اي معين محكوم مي شوند ، از محل تعيين شده اخراج مي شوند و مراتب به نيروي انتظامي محل و ساير نهادها و مراجع مرتبط ابلاغ مي شود .

مواد مرتبط

ماده 8 آیین نامه راجه به نحوه اجرای مجازات های تکمیلی موضوع ماده 23 قانون مجازات اسلامی: هرگاه حكم دادگاه مستلزم منع اقامت در محل يا محل‌ هاي معين باشد، قاضي اجراي احكام مفاد حكم و محدوده محل يا محل‌ هايي كه بايد از اقامت در آنها خودداري كند را به محكوم تفهيم مي‌ كند. چنانچه محل يا محل‌ هاي ممنوعه كه توسط دادگاه معين شده خارج از حوزه قضايي دادگاه باشد، قاضي اجراي احكام از طريق اعطاء نيابت قضايي به مرجع قضايي مربوط نسبت به اجراي حكم اقدام مي‌ كند. قاضي اجراي احكام مراتب را به نيروي انتظامي محل يا محل‌ هاي ممنوعه اعلام مي‌ كند تا در صورت مشاهده محكوم عليه در آن محل يا محل‌ ها، مراتب را جهت اتخاذ تصميم مقتضي به مرجع قضايي اعلام كند. محكوم مكلف است در صورت تغيير نشاني محل اقامت، نشاني جديد خود را به مرجع مجري حكم اعلام نمايد.[۱]

منابع

  1. نصرت حسن زاده. محشای قانون آیین دادرسی کیفری کاربردی مصوب 1392. چاپ 1. جنگل، 1397.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6277772