ماده ۵۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژوئن ۲۰۲۱، ساعت ۰۰:۰۳ توسط Mhd.Amin (بحث | مشارکت‌ها) (متن اصلی)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

وقف واقع می‌شود به ایجاب از طرف واقف به هر لفظی که صراحتاً دلالت بر معنی آن کند و قبول طبقه اول از موقوف علیهم یا قائم مقام قانونی آن‌ها در صورتی که محصور باشند مثل وقف بر اولاد و اگر موقوف‌علیهم غیرمحصور یا وقف بر مصالح عامه باشد در این صورت قبول حاکم، شرط است.

توضیح واژگان

به موقوفاتی که منافع آن، نصیب گروهی نامحصور گردد، وقف عام گویند.(20979)

کلیات توضیحی تفسیری دکترین

وقف، عقدی معین بوده؛ و شرایط صحت قراردادها، باید در مورد آن رعایت گردد.(3265)

قبول وقف عام، ممکن است توسط نماینده اوقاف، و یا سازمانی که موقوفٌ علیه است؛ صورت پذیرد.(3269)

وقف، می تواند به وسیله معاطات صورت پذیرد. لیکن قانونگذار، بنابر غلبه، واژه "لفظ" را، به کار برده است.(3270)

وقف را، نمی توان عقد محسوب نمود؛ زیرا بین قبول در وقف با سایر عقود، تفاوت هایی وجود دارد.(31290)

وقف، به دو دسته محصور و غیرمحصور، قابل تقسیم است. وقف بر غیرمحصور را، می توان به وقف بر اشخاص، و وقف بر مصالح عامه تقسیم بندی نمود.(46518)

وقف به سه دسته خاص، عام، و ترکیبی از خاص و عام، قابل تقسیم است.(46519)

وقف، عقدی است لازم و تشریفاتی، که در آن، قبض شرط است.(46677)

به نظر برخی از حقوقدانان، منظور از حاکم در این ماده، به طور کلی نماینده جامعه است.(3267) و به نظر برخی دیگر، حاکم در این ماده، مقام صالح دستگاهی است که وقف، به نفع آن انشاء گردیده است؛ و اگر وقف، برای یک نهاد خاص نباشد؛ دادستان عمومی را، باید به عنوان حاکم محسوب نمود.(22841)

سوابق فقهی

وقف بر مطلق فقرا، مساجد یا مدیحه سرایی، وقف عام است.(9823)

وقف، باید منجز باشد؛ معلق نمودن وقف به حادثه ای که هنوز، اتفاق نیفتاده؛ بنابر احتیاط واجب، صحیح نیست.(9855)

وقف عام، عقد بوده؛ و جهت تحقق آن، قبول حاکم شرط است؛ درمقابل، انتقاد شده که وقف بر مصالح عامه، ایقاع بوده؛ و نیازی به قبول ندارد.(46683)

رویه های قضایی

به موجب دادنامه شماره 956 مورخه 31/4/1318 دیوان عالی کشور، جهت تحقق وقف، نیت خیر کافی نبوده؛ و تا زمانی که شرایط خاص و تشریفات قانونی لازم، رعایت نگردیده باشد؛ وقفی صورت نگرفته است.(41456)

به موجب دادنامه شماره 1382 مورخه 13/3/1317 شعبه 1 دیوان عالی کشور، تعهد به وقف، الزام آور نیست.(41460)

به موجب دادنامه شماره 849 مورخه 13/4/1316 دیوان عالی کشور، مصرف نمودن سود فروش مغازه در مسجد، دلیل وقفیت دکان، محسوب نمی گردد.(41461)

مصادیق و نمونه ها

وقف برای امور پژوهشی، وقف بر تألیف کتاب، وقف بر گذرگاه ها و خیابان ها، وقف عامه هستند.(20979)