ماده ۶۷۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات): تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده ۶۷۵ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات)''': هر کس [[عمد|عمداً]] [[عمارت]] یا بنا یا کشتی یا هواپیما یا کارخانه یا انبار و به طور کلی هر [[محل مسکونی]] یا [[محل معد برای سکنی|معد برای سکنی]] یا جنگل یا [[خرمن‌]] یا هر نوع محصول زراعی یا اشجار یا مزارع یا باغ‌ های متعلق به دیگری را [[احراق|آتش بزند]] به حبس از دو تا پنج سال محکوم می ‌شود.  

منظور از «محل معد برای سکنی»، محل مسکونی است که فعلا کسی در آن سکونت ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجله پژوهش های حقوقی شماره 17 بهار و تابستان 1389|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1734776|صفحه=|نام۱=موسسه مطالعات|پژوهش های حقوقی شهر دانش|نام خانوادگی۱=|چاپ=}}</ref>

مقصود از «اشجار»، درخت هایی است که کاشته شده اند یا آماده کاشته شدن هستند اما منظور از «محصولات زراعی» اعم از این است که چیده نشده باشند یا آنکه در انبار باشند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی (جلد سوم) (جرایم علیه امنیت و آسایش عمومی) (مطالعه تطبیقی)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=433676|صفحه=|نام۱=حسین|نام خانوادگی۱=میرمحمدصادقی|چاپ=17}}</ref>

[[عنصر مادی]] این جرم، آتش زدن اموال است که از طرق مختلف امکان تحقق دارد. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610216|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

نکته آنکه اگر آتش سوزی منجر به این شود که تنها مقداری از اموال بسوزد اما آتش سوزی مهار شود، اقدام انجام شده [[شروع به جرم]] محسوب نمیشود چون آتش سوزی تنها با سوختن بخشی از اموال نیز محقق میشود. <ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=609892|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref> اما اگر فرد در حال نزدیک کردن کبریت به محصولات متعلق به دیگری باشد، مرتکب جرم شروع به احراق شده است. پر واضح است که آتش زدن در این ماده شامل اموال دیگری میشود، نه اموال متعلق به خود فرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=محشای قانون مجازات اسلامی|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=676804|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|چاپ=5}}</ref>

همچنین ''[[عنصر معنوی]]'' این جرم [[سوءنیت عام]] است و در صورت وجود «قصد مقابله با حکومت»، جرم مذکور، محاربه تلقی خواهد شد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=610220|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

منظور قانونگذار از استعمال الفاظ جمع در این ماده، افاده نوع باغ و مزرعه ... بوده است، بنابراین لازم نیست اموال متعددی تخریب شود و تنها [[تخریب]] یک باغ به صورت احراق آن، باعث تحقق جرم میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بررسی تطبیقی تخریب کیفری در حقوق ایران و کشورهای اسلامی (مصر، عراق، سوریه و کویت)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=مجمع علمی و فرهنگی مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4324540|صفحه=|نام۱=محمدحسن|نام خانوادگی۱=حجاریان|چاپ=1}}</ref>

== رویه های قضایی ==

برابر نظریه شماره  7/5103 73/7/25 [[اداره حقوقی قوه قضائیه]]، برای مطالبه خسارت ناشی از تخریب [[منابع ملی]] نیازمند تقدیم [[دادخواست]] در موعد قانونی مقرر هستیم، این دادخواست در صورت اینکه [[شخص حقیقی|اشخاص حقیقی]] یا [[شخص حقوقی|اشخاص حقوقی]] دیگر نیز متضرر نشده باشند، اصولا از سمت [[سازمان منابع طبیعی]] تقدیم میشود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=شرح قانون مجازات اسلامی (جلد سوم) (بخش تعزیرات)|ترجمه=|جلد=|سال=1382|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=609932|صفحه=|نام۱=عباس|نام خانوادگی۱=زراعت|چاپ=1}}</ref>

مواد قانون مجازات اخلالگران در صنایع مصوب 1353