ماده ۸ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

محكوميت به كيفر فقط ناشي از ارتكاب جرم است و جرم كه داراي جنبه الهي است ، مي تواند دو حيثيت داشته باشد : الف - حيثيت عمومي از جهت تجاوز به حدود و مقررات الهي يا تعدي به حقوق جامعه و اخلال در نظم عمومي ب - حيثيت خصوصي از جهت تعدي به حقوق شخص يا اشخاص معين

پیشینه

در گذشته درباره این موضوع ماده 2 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1290 وضع شده بود.649736

سوابق فقهی

برخی فقها بر این باور هستند که تعزیراتی که از حقوق الهی هستند با توبه کردن قابل اسقاط می باشند ولی اگر حق الناس باشند با توبه کردن ساقط نمی شوند.830172 همه فقها در این موضوع اتفاق نظر ندارند که کلیه جرائم دارای جنبه الهی است. برای مثال یکی از فقها قوانین گمرکی و رانندگی را واجد جنبه حق اللهی نمی داند.4834916

مستندات فقهی

در صورتی که جرم حق الناس باشد و همچنین غیر مالی هم باشد مانند قذف و قصاص مجرم باید نزد صاحب حق برود و آمادگی خود را برای قصاص اعلام کند. توبه مرتکب همین اعلام آمادگی برای قصاص است. 4749192

انتقادات

طبق قانون آیین دادرسی کیفری جدید تمامی جرائم دارای حیثیت عمومی هستند و برخی از جرائم حیثیت خصوصی دارند و این امر قابل مناقشه است زیرا تعداد زیادی از جرایم وجود دارند که تنها جنبه شخصی دارند و به جنبه الهی خدشه وارد نمی کنند. برای مثال اهانت به دیگری، تهدید و ایراد ضربه عمدی به وی.484908 به عبارت دیگر در جامعه اسلامی جرم بر ضد دستور الهی است چه دو جنبه عمومی و خصوصی را داشته باشد و چه فاقد یکی از ابعاد باشد. 888236 از دیدگاه فقهی هر رفتاری که تحت عنوان جرم قرار می گیرد، گناه محسوب می شود.3173480