ماده ۹۰ قانون مجازات اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

دادگاه می‌ تواند با توجه به گزارش‌ های رسیده از وضع [[طفل]] یا [[نوجوان]] و رفتار او در [[کانون اصلاح و تربیت]] یک بار در رأی خود [[تجدیدنظر]] کند و مدت نگهداری را تا یک سوم تقلیل دهد یا نگهداری را به تسلیم طفل یا نوجوان به [[ولی]] یا [[سرپرست قانونی]] او تبدیل نماید. تصمیم دادگاه مبنی بر تجدیدنظر در صورتی اتخاذ می‌‌ شود که طفل یا نوجوان حداقل یک پنجم از مدت نگهداری در کانون اصلاح و تربیت را گذرانده باشد. رأی دادگاه در این مورد قطعی است. این امر مانع استفاده از [[آزادی مشروط]] و سایر [[تخفیف مجازات|تخفیفات]] قانونی با تحقق شرایط آنها نیست.

== پیشینه ==

قانونگذار سابقاً در [[ماده 229 قانون آئین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور کیفری مصوب 1378]]، حسب شرایطی تجدید نظر در احکام مربوط به اطفال را اجازه داده بود. همچنین [[ماده 19 قانون مجازات عمومی مصوب 1352|تبصره 5 ماده 19 قانون مجازات عمومی مصوب 1352]] در مواردی امکان تجدید نظر در آرای صادره را مجاز میدانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات اسلامی در نظم حقوقی کنونی (جلد اول) حقوق جزای عمومی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6273500|صفحه=|نام۱=محمدابراهیم|نام خانوادگی۱=شمس ناتری|نام۲=حمیدرضا|نام خانوادگی۲=کلانتری|نام۳=زینب|نام خانوادگی۳=ریاضت|نام۴=ابراهیم|نام خانوادگی۴=زارع|چاپ=2}}</ref>

== منابع ==

{{پانویس}}

[[رده:مجازات ها و اقدامات تأمینی و تربیتی اطفال و نوجوانان]]

[[رده:تجدید نظر در رأی اطفال یا نوجوانان]]