ماده ۹۳ قانون دریایی ایران مصوب ۱۳۴۳

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۴۹ توسط یاسمین محمدپور (بحث | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

(اصلاحی 16/08/1391) فروش بار در موارد فوق العاده

در مواردی که ضرورت حیاتی ایجاب کند و راه حل دیگری نباشد ، فرمانده کشتی می تواند با رعایت شرایط مذکور در ماده ( 89 ) این قانون به فروش بار کشتی جهت تأمین مخارج ضروری به منظور ادامه سفر کشتی و رسیدن آن به مقصد اقدام کند . فرمانده باید در صورت امکان سعی نماید در چنین مواردی قبلاً با فرستنده بار و مالک کشتی هماهنگی و موافقت آنان را تحصیل کند.

مقالات مرتبط

نمایندگی ظاهری فرمانده کشتی