نمایش مبدأ برای نظریه شماره 7/99/330 مورخ 1399/03/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره غیابی یا حضوری محسوب شدن رای دادگاه بخش

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/99/330|شماره پرونده=99-168-330ک|تاریخ نظریه=1399/03/21|محور نظریه=[[دادگاه عمومی بخش]]|موضوع نظریه=[[آیین دادرسی کیفری]]}}

'''چکیده نظریه شماره 7/99/330 مورخ 1399/03/21 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره غیابی یا حضوری محسوب شدن رای دادگاه بخش:''' دادگاه بخش که به تمامی جرایم در صلاحیت دادگاه کیفری دو رسیدگی می کند، بدوا می باید تحقیقات مقدماتی را رأسا انجام داده و پس از آن، چنان چه انجام دادرسی را ضروری تشخیص دهد، نسبت به تعیین وقت رسیدگی و احضار طرفین اقدام کند. در این صورت، چنان چه متهم یا وکیل او در جلسه یا جلسات رسیدگی دادگاه حضور نیابد و لایحه دفاعیه هم نفرستاده باشد، حکم صادره چنان چه بر محکومیت کیفری وی صادر شود، غیابی محسوب می شود.

== استعلام ==
در [[دادگاه عمومی بخش|دادگاه بخش]] چنان چه [[محل اقامت]] [[متهم]] در [[حوزه قضایی]] دیگری باشد که متهم با [[احضار]] در جلسه رسیدگی حاضر نشود و [[نیابت قضایی]] به حوزه قضایی محل اقامت متهم جهت [[تفهیم اتهام]] ارسال و متهم در آن حوزه قضایی [[دادسرا]] حاضر و به او تفهیم اتهام شود و او دفاعیات و اظهارات خود را در مورد اتهام انتسابی بیان دارد و نتیجه به دادگاه بخش ارسال شود آیا [[مقام قضایی|قاضی]] رسیدگی کننده به پرونده در دادگاه بخش باید وقت رسیدگی تعیین نمود و طرفین را احضار کند و اگر وقت رسیدگی تعیین کند و متهم در دادگاه بخش حاضر نشود [[رای دادگاه|رای]] صادره حضوری است یا غیابی؟

== نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه ==
اصولا رسیدگی کیفری دارای دو مرحله ([[تحقیقات مقدماتی]] و [[دادرسی]] به معنای اخص) می باشد که حسب قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲، تحقیقات مقدماتی توسط دادسرا ([[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری|مواد ۲۲]] و [[ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری|۹۲]]) و دادرسی از سوی دادگاه های کیفری مذکور در [[ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۹۴]] این قانون صورت می پذیرد؛ اما در مواردی که پرونده مستقیما در دادگاه کیفری مطرح می شود، مطابق قسمت اخیر [[ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲]]، انجام تحقیقات مقدماتی توسط دادگاه باید طبق مقررات مربوط صورت گیرد. بنابراین در مورد فرض سؤال، دادگاه بخش که مطابق [[ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۲۹۹ قانون]] فوق الذکر به تمامی جرایم در صلاحیت [[دادگاه کیفری دو]] رسیدگی می کند، بدوا می باید تحقیقات مقدماتی را رأسا انجام داده و پس از آن، چنان چه انجام دادرسی را ضروری تشخیص دهد، نسبت به تعیین وقت رسیدگی و احضار طرفین اقدام کند. در این صورت، چنان چه متهم یا وکیل او در جلسه یا جلسات رسیدگی دادگاه (که در مرحله دادرسی است) حضور نیابد و لایحه دفاعیه هم نفرستاده باشد، حکم صادره چنان چه بر محکومیت کیفری وی صادر شود، مطابق [[ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری|ماده ۴۰۷ قانون]] یادشده غیابی محسوب می شود.

== مواد مرتبط ==

* [[ماده ۲۲ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۹۲ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۹۴ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۲۹۹ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۳۴۱ قانون آیین دادرسی کیفری]]
* [[ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی کیفری]]

== جستارهای وابسته ==

* [[دادگاه عمومی بخش]]
* [[محل اقامت]]
* [[حوزه قضایی]]

[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه سال ۱۳۹۹]]
[[رده:نظرات مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضائیه (کیفری)]]
[[رده:نظریه 2]]
[[رده:دادگاه عمومی بخش]]
[[رده:حوزه قضایی]]
[[رده:دادسرا]]
[[رده:رأی غیابی و واخواهی]]