پالایش محتوا در سنجۀ حق‌های بنیادین و رهیافت‌های جرم‌شناختی؛ نقد وضع موجود و درآمدی بر وضعیت مطلوب

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۵۲ توسط Fariba-Ranjbar (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''پالایش محتوا در سنجۀ حق‌های بنیادین و رهیافت‌های جرم‌شناختی؛ نقد وضع موجود و درآمدی بر وضعیت مطلوب''' نام مقاله ای از محمد علی حاجی ده آبادی و احسان سلیمی و پرویز دهقانی بوده که در شماره ششم دوره سوم (مهر 1401) فصلنامه حقوق فناوری های ن...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

پالایش محتوا در سنجۀ حق‌های بنیادین و رهیافت‌های جرم‌شناختی؛ نقد وضع موجود و درآمدی بر وضعیت مطلوب نام مقاله ای از محمد علی حاجی ده آبادی و احسان سلیمی و پرویز دهقانی بوده که در شماره ششم دوره سوم (مهر 1401) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.

چکیده

پالایش محتوا یا فیلترینگ رایج‌ترین راهبرد پیشگیری از جرم در فضای مجازی ایران شناخته می‌شود. کارآمدی این راهبرد پیشگیرانه، همچون دیگر راهبردهای پیشگیری از جرم، در گرو عادلانه و علمی‌بودن آن است. در این نوشتار، کمّیت و کیفیت پالایش محتوا در پرتو حق‌های بنیادین و رهیافت‌های دانش جرم‌شناختی بررسی شده است. بنابر یافته‌های این پژوهش، پالایش محتوا به شیوۀ جاری «نافرمانی مدنی» و «عمومی‌شدن جرم» در فضای سایبر را در پی داشته است. در این مقاله پیشنهاد می‌شود که در راستای دستیابی به پیشگیری عادلانه و نظریه‌مند در فضای سایبر، با تعدیل سیاست فیلترینگ به شیوۀ جاری، «الگوی پیشگیری مشارکتیِ حق‌بنیاد» در دستور کار قرار گیرد تا شهروندان فضای مجازی رأساً موضوع پیشگیری را به‌مثابۀ یک حق (حقِ مشارکتِ فرهنگی) دنبال کنند؛ چه آن‌که اگر پیشگیری از جرم در «الگوی حق‌مدار» و از گذر «تدابیر جامعوی» و به‌صورت ریزومی طرح‌ریزی شود، کارآمدی بیشتری خواهد داشت.

کلیدواژه ها

  • پالایش محتوا
  • پیشگیری عادلانه
  • پیشگیری نظریه‌مند
  • عمومی‌شدن جرم
  • مشارکت فرهنگی
  • پیشگیری مشارکتی

مواد مرتبط