اقسام تمایزبخشی در نظام علائم تجاری و معیارهای احراز آن
 | |
| عنوان | اقسام تمایزبخشی در نظام علائم تجاری و معیارهای احراز آن |
|---|---|
| نویسنده | سهیلا نور علی |
| محور موضوعی | حقوق مالکیت فکری |
| سال نشر | ۱۴۰۳ |
| منتشر شده در | نشریه تحقیق و توسعه در حقوق خصوصی |
| دوره | ۱ |
| شماره | ۲ |
| دانلود مقاله | دانلود از سایت نشریه |
اقسام تمایزبخشی در نظام علائم تجاری و معیارهای احراز آن عنوان مقاله‌ای از سهیلا نور علی است که در اسفند 1403 و در شماره 2 فصلنامه تحقیق و توسعه در حقوق خصوصی منتشر شده‌است.
چکیده
علامت تجاری همواره به عنوان یکی از شاخه‌های مهم حقوق مالکیت فکری مورد توجه بوده است. حمایت از یک نشان به عنوان علامت تجاری مستلزم برخورداری نشان مورد نظر از شرایط ماهوی و شکلی خاص است و در این میان «تمایزبخشی» به عنوان مهمترین شرط ماهوی حمایت از علامت تجاری شناخته میشود. تمایزبخش بودن علامت به این معناست که علامت مورد نظر باید بتواند به مثابۀ شناسۀ منبع عمل کند و کالاها یا خدمات تحت پوشش خود را به مصرف‌کنندگان بشناساند. تمایزبخشی اقسام گوناگونی دارد. در تمایزبخشی ذاتی علامت تجاری از همان ابتدای ورود به بازار تمایز بخش محسوب میشود و مورد حمایت قرار میگیرد. در مقابل در تمایزبخشی اکتسابی، نشان ابتدا تمایزبخش تلقی نمیشود و در گذر زمان با کسب تمایزبخشی قابلیت ثبت و حمایت پیدا میکند. با این حال پرسش مهم در این خصوص این است که احراز تمایزبخشی یک علامت بر مبنای چه ضوابطی صورت میگیرد و بر اساس چه معیارهایی میتوان تشخیص داد که یک علامت تجاری تمایزبخش است؟ مقالۀ حاضر در نهایت نتیجه میگیرد که بر خلاف نظام‌های حقوقی پیشرو که در رابطه با تمایزبخشی معیارهای دقیقی تعیین نمودهاند نظام حقوقی ایران در این خصوص دچار خلاء میباشد که پیشبینی اقسام تمایزبخشی و معیارهای احراز آن در قانون مربوطه موجب رفع این نقصیه خواهد شد.
کلیدواژه‌ها
- علامت تجاری
- نشان
- تمایزبخشی ذاتی
- تمایزبخشی اکتسابی
- معنای ثانویه
مواد مرتبط
ماده 95 قانون حمایت از مالکیت صنعتی