بررسی دستور موقت دادرسی فوری در دیوان عدالت اداری و محاکم عمومی

عنوان	بررسی دستور موقت دادرسی فوری در دیوان عدالت اداری و محاکم عمومی
رشته	حقوق عمومی
دانشجو	پریسا رونما
استاد راهنما	دکتر مصطفی سراجی
مقطع	کارشناسی ارشد
سال دفاع	۱۳۹۷
دانشگاه	دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس

بررسی دستور موقت دادرسی فوری در دیوان عدالت اداری و محاکم عمومی عنوان پایان نامه ای است که توسط پریسا رونما، با راهنمایی دکتر مصطفی سراجی در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس دفاع گردید.

چکیده

دستور موقت نتیجه دادرسی فوری است که مطابق ماده ۳۱۰ قانون مدنی، در اموری که فوریت دارد به درخواست ذینفع، توسط دادگاه صادر می گردد. علی رغم سکوت قانون گذار، با توجه به مقررات قانون آیین دادرسی مدنی و نیز رویه قضایی، این دستور در قالب قرار صادر می شود که مبحث ششم از فصل یازدهم قانون آیین دادرسی مدنی از مواد ۳۱۰–۳۵۲ به مقررات دادرسی فوری اختصاص دارد. مهم ترین اثر مشترک اجرای دستور موقت در هرسه قسم آن، استحقاق مطالبه خسارات احتمالی ناشی از اجرا در فرض شکست نهایی متقاضی در اصل دعوا می باشد که مطالبه خسارات در این مورد بایستی مطابق قواعد کلی با اقامه دعوای مسیولیت مدنی انجام پذیرد. علاوه بر سایر موارد رفع اثر از دستور موقت که عمدتا ناظر بر وضعیت متقاضی و یا اوضاع و احوال حاکم بر دعوا می باشند، دادن تامین از سوی خوانده، راهکاری است که قانون گذار شکایت مستقل از دستور موقت را تجویز ننموده و صرفا آن را ضمن تجدید نظر از اصل رآی، قابل اعتراض دانسته است. در دیوان عدالت اداری می تواند با صدور دستور موقت مناسب و شایسته از اقدامات تحدید کننده حقوق و آزادی های شهروندی ممانعت به عمل آورد تا پرونده را در روند دادرسی منصفانه بعدا مورد بررسی، ارزیابی و تحلیل محتوایی قرار دهد. در قانون دیوان عدالت اداری نیز بر تبعی بودن رسیدگی دستور موقت تاکید نموده است. تبصره ماده ۳۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب به روشنی تاکیدی بر تبعی بودن و فرعی بودن دستور موقت می باشد.و هم چنین ماده ۱۰ قانون مذکور در خصوص صلاحیت دیوان. لذا در رویه قضایی در دیوان عدالت اداری رویه معتبری مبنی بر صدور دستور موقت بدست نیامد لیکن قضات دیوان با وجود اعتقاد شدید به ضرورت دادرسی فوری و دستور موقت در اموری که محتاج تعیین تکلیف فوری می باشد آراء متعددی بر رد تقاضای شاکیان در این زمینه به علت فقد مجوز قانونی صادر کرده اند. لذا در پژوهش حاضر تلاش گردیده در خصوص دستور موقت با نگاهی به تامین خواسته در دیوان عدالت اداری و محاکم عمومی بررسی و مقایسه گردد و راهکارهایی در این خصوص اتخاذ گردد.

ساختار و فهرست پایان نامه

فهرست مطالب عنوان صفح––ه چکیده

مقدمه

فصل اول : کلیات، مفاهیم و مبانی تحقیق

۱–۱–۱ بیان مساله

۱–۱–۲ جنبه جدید بودن و نوآوری در تحقیق

۱–۱–۳ اهداف مشخص تحقیق

۱–۱–۴ سوالات تحقیق

۱–۱–۵ فرضیات تحقیق

۱–۱–۶ مرور ادبیات و سوابق مربوطه

۱–۲ مبانی تحقیق

۱–۲–۱ تاریخچه دستور موقت

۱–۳ مفاهیم تحقیق

۱–۳–۱ تعریف دستور

۱–۳–۲– تعریف دستور موقت

۱–۳–۳– تعرف دادرسی

۱–۳–۴– مفهوم دستور موقت( دادرسی فوری)

۱–۴ شرایط دستور موقت

۱–۵ موارد دادرسی فوری

۱–۶ معیار فوری و عوامل موثر در تشخیص آن

۱–۷ فوریت و امکان اعاده وضعیت

۱–۸ احراز فوریت

۱–۹ صلاحیت در امور فوری

فصل دوم : دستور موقت در آیین دادرسی دیوان عدالت اداری

۲–۱ مبانی حقوقی دستور موقت در دیوان عدالت اداری

۲–۱–۲ حقوق و آزادی های شهروندی

۲–۲ فرآیند و تشریفات رسیدگی به دستور موقت در دیوان عدالت اداری

۲–۲–۱ ویژگی های اساسی دستور موقت در دیوان عدالت اداری

۲–۲–۱–۱ دستور موقت اقدامی فرعی و تبعی است

۲–۲–۱–۲ صدور دستور موقت مستلزم حراز فوریت و ضرورت است

۲–۲–۲ داشتن ضمانت اجرا

۲–۲–۳ دستور موقت در حوزه ی صلاحیت دیوان عدالت اداری صادر می گردد

۲–۳ رویه ی قضایی

۲–۴– مرجع صالح، درخواست رسیدگی و تصمیم دادگاه (شعب دیوان عدالت اداری)

۲–۴–۱– مرجع صالح دستور موقت

۲–۴–۲– درخواست دستور موقت

۲–۴–۳– رسیدگی به درخواست دستور موقت

۲–۴–۷– اعتراض و تجدیدنظر خواهی از دستور موقت

۲–۴–۸– خسارت ناشی از اجرای دستور موقت و رفع توقیف از مال مورد تامین

۲–۴–۹– موارد رفع اثر از دستور موقت

۲–۴–۱۰– اهمیت دستور موقت ازجهت دادرس صادر کننده

۲–۴–۱۱– شرایط صدور دستور موقت

۲–۴–۱۲– موارد رفع اثر از دستور موقت

۴–۱۳ تصمیم گیری شعب دیوان عدالت اداری

۴–۱۴ تصمیمات شعب دیوان عدالت اداری و قابلیت شکایت آن

فصل سوم : دستور موقت در آیین دادرسی مدنی

۳–۱– درخواست دستور موقت

۳–۲– شکل درخواست و هزینه دادرسی

۳–۳– زمان تقدیم درخواست

۳–۴– ویژگی های دستور موقت در مقایسه با نهادهای مشابه

۳–۵– مرجع صدور دستور موقت

۳–۶– رسیدگی به درخواست دستور موقت

۳–۷– مرجع صالح برای تقاضای صدور دستور موقت

۳–۸– اعتراض و تجدیدنظر خواهی از دستور موقت

۳–۹– تامین خواسته

۳–۹–۱– اقسام تامین

۳–۹–۲– مفهوم و فلسفه تامین خواسته

۳–۹–۳– زمان درخواست تامین خواسته

۳–۹–۴– دادگاه صالح برای صدور قرار تامین خواسته

۳–۹–۵– تشریفات رسیدگی

۳–۹–۶– شرایط صدور قرار تامین خواسته

۳–۹–۷– موارد صدور قرار تامین خواسته

۳–۱۰– اصول حقوقی حاکم بر دستور موقت

۳–۱۰–۱– حاکمیت قانون

۳–۱۱– دادرسی اداری

۳–۱۲– وجوه افتراق دستور موقت در دیوان عدالت اداری و محاکم عمومی

۳–۱۲–۱– زمان طرح درخواست

۳–۱۲–۲– امکان شکایت از دستور موقت

۳–۱۳– مراجع و مقامات صلاحیت دار

۳–۱۳–۱– اخذ تامین از خواهان

۳–۱۳–۳– تاثیر احتمال موفقیت در دعوا بر تصمیم دادگاه

۳–۱۳–۴– موضوع دستور موقت و اجرای دستور موقت و رفع اثر از دستور موقت

فهرست منابع و مآخذ:

کلیدواژه ها

• قرار
• دستور موقت

مواد مرتبط

• ماده ۳۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری