رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره سلامت نسبی معلولان در استخدام: قانون مدیریت خدمات کشوری،قانون جامع حمایت از حقوق معلولان را نفی نکرده و صرفا سلامت نسبی بسته به شغل مورد نظر، الزامی است.

رأی شعبه دیوان عدالت اداری

شماره دادنامه	۹۱۰۹۹۷۰۹۰۰۳۰۲۶۹۸
تاریخ دادنامه	۱۳۹۱/۰۹/۱۱
نوع رأی	رأی شعبه
نوع مرجع	شعبه دیوان عدالت اداری
شعبه	شعبه ۳ بدوی دیوان عدالت اداری
گروه رأی	اداری
موضوع	سلامت نسبی معلولان در استخدام
قاضی	ذبیح اله واحدی; فرزد
	v; t; e;

با توجه به اوراق و محتویات پرونده و مضمون لایحه دفاعیه طرف شکایت، نظر به اینکه بند ز ماده ۴۲ قانون مدیریت خدمات کشوری ناظر به این است که متقاضی استخدام باید سلامتی جسمانی و روانی و توانایی برای انجام کاری که استخدام می شود داشته باشد و در واقع سلامت نسبی جسمانی و روانی برای مشاغل مورد نظر قانون گذار بوده است مثلا اگر فردی متقاضی استخدام به عنوان تلفنچی است بر طبق بند مذکور قطعا باید از نظر شنوایی سالم باشد لیکن الزاما سالم بودن تمامیت جسمانی شرط نیست و داوطلب شغل تلفنچی چنانچه از نظر پاها معلولیت داشته باشد، معلولیت او عملا و عرفا مانع انجام امور مربوط به تلفنچی نمی باشد. بنابراین آموزش و پرورش نمی تواند سهمیه استخدامی معلولین که بر طبق قانون حمایت جامع از معلولین مصوب سال ۱۳۸۳ ایجاد شده است را به استناد بند ز ذیل ماده ۴۲ قانون صدرالذکر علی الاطلاق نفی کند. در نتیجه شکایت مطروحه در حد الزام خوانده به اعمال سهمیه ۳% معلولین برای استخدام شاکی با عنایت به لزوم داشتن سلامت نسبی برای شغل مورد تقاضا در مورد شاکی موجه به نظر می رسد و رأی به ورود آن صادر و اعلام می گردد. این رأی بر طبق ماده ۷ قانون دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۸۵ قطعی است.

رئیس شعبه ۳ دیوان عدالت اداری مستشار شعبه

واحدی فرزد