ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی

ماده ۱۸۶ قانون مجازات اسلامی:چنانچه حضور شاهد متعذر باشد، گواهی به صورت مکتوب، صوتی ـ تصویری زنده یا ضبط شده، با احراز شرایط و صحت انتساب، معتبر است.

• مشاهده ماده قبلی

• مشاهده ماده بعدی

فلسفه و مبانی نظری ماده

این اقدام قانونگذار، یک تأسیس جدید در سیستم کیفری است و از جهاتی مثل تسهیل شهادت برای شاهدی که از حضور در دادگاه معذور است و …، که می‌تواند موجب اطاله دادرسی نیز بشود، مثمر ثمر واقع می‌گردد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

مفاد این ماده که مقرر می‌دارد گواهی مکتوب صوتی _تصویری زنده یا ضبط شدهٔ شاهد معتبر است، با ویژگی شخصی بودن شهادت، تعارض ندارد،بنابراین حضور شاهد در دادگاه، موضوعیت ندارد و به عنوان وسیله ای برای اظهار شهادت از راه‌های دیگر نیز ممکن استلذا شهادت شاهدی که به دلیل بیماری یا عذر موجه قادر نباشد، در دادگاه شهادت بدهد را می‌توان از این طریق (با احراز شرایط و صحت انتساب) مقبول دانست.

نکات توضیحی

با توجه به عصر ارتباطات و گستردگی جوامع ممکن است شاهد خارج از کشور یا حوزه قضایی باشد یا به جهت معاذیری تمایلی به ادای شهادت به شکل حضوری نداشته باشد که قانونگذار برای حل این مشکل،استفاده از رسانه صوتی یا تصویری را پذیرفته است.به شرط آنکه اولا شرایط ماده 177 قانون مجازات اسلامی وجود داشته باشد،ثانیا صحت انتساب فیلم،صوت و نوشته به فردی که به عنوان گواه معرفی شده است،برای دادگاه اثبات گردد.بنابراین حضور شخص شاهد در جلسه دادگاه برای ادای شهادت موضوعیت ندارد.لذا به هر طریقی که شهادت وی به سمع و نظر قاضی برسد معتبر خواهد بود.